Πώς ο τετράποδος φίλος σας δεν θα χαλάει τον κόσμο όταν φεύγετε

Τα σκυλιά είναι κοινωνικά ζώα και η μοναξιά είναι γι’ αυτά πολύ δυσάρεστο συναίσθημα. Μάλιστα, το κουτάβι που χωρίστηκε πρόσφατα από τα αδελφάκια του στρεσάρεται περισσότερο όταν μένει μόνο του και μας καλεί να επιστρέψουμε με τον μόνο τρόπο που ξέρει: κλαίγοντας και «γκρινιάζοντας». Θα χρειαστεί μερικές μέρες μέχρι να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, σε έναν άγνωστο χώρο με άγνωστους ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα το εγκαταλείπουν και μόνο του για κάποιες ώρες.

Δοκιμάστε:

Ενημερώνουμε τους γείτονες ζητώντας τους να κάνουν υπομονή και εξηγώντας ότι είναι απλώς μια μεταβατική περίοδος και όχι μια μόνιμη κατάσταση.

Φροντίζουμε να έχουμε καλύψει τις βασικές του ανάγκες (όπως αν ήταν μωρό), δηλαδή να έχει φάει και να έχει λερώσει, οπότε το πιθανότερο είναι ότι θα κοιμηθεί ήσυχο όσο εμείς θα λείπουμε – τα κουτάβια κοιμούνται αρκετές ώρες.

Πριν φύγουμε, το πάμε βόλτα ή παίζουμε έντονα αρκετή ώρα μαζί του, ώστε να εκτονωθεί. Αν έχει ασκηθεί αρκετά, αυτό που θα θέλει να κάνει όταν λείπουμε είναι να κοιμηθεί.

Αφήνουμε ένα παλιό μας μπλουζάκι με τη μυρωδιά μας. Μπορούμε να τυλίξουμε με αυτό κάποιο παλιό ρολόι που να κάνει το κλασικό τικ τακ – θα το βοηθήσει, καθώς του θυμίζει τον ήχο της καρδιάς της μαμάς του. 

Αν ξυπνήσει, πρέπει να βρει κάτι να απασχοληθεί και να μασουλήσει για να μη βαρεθεί (και να μην ασχοληθεί με τα έπιπλα ή τα αντικείμενά σας). Γι’ αυτό, του έχουμε αφήσει 2 – 3 παιχνίδια.

Δεν του αφήνουμε όλα τα παιχνίδια του ταυτόχρονα, γιατί θα τα βαρεθεί. Τα εναλλάσσουμε μέρα παρά μέρα, ώστε, όταν τα ξανασυναντήσει, να του φανούν ενδιαφέροντα σαν καινούργια.

Τα παιχνίδια τύπου «kong» είναι ανθεκτικά και μας δίνουν τη δυνατότητα να τα γεμίσουμε με λιχουδιές που πρέπει να παιδευτεί για να τις αποκτήσει. Θα το κρατήσουν απασχολημένο για αρκετή ώρα.

Αν το σπίτι είναι γενικά πολύβουο (με παιδιά, ομιλίες, μουσική κ.λπ.), δεν θα πρέπει να πέσει ξαφνικά στη σιωπή. Μια ανοιχτή τηλεόραση ή ένα ραδιόφωνο θα του κάνουν «παρέα».
Αυξάνουμε σταδιακά τη διάρκεια της απουσίας μας. Δεν φεύγουμε ξαφνικά για ώρες.

Σημαντικό: Το τελευταίο δεκάλεπτο πριν φύγουμε και για άλλα 10 λεπτά αφότου γυρίσουμε, δεν του δίνουμε καμία σημασία (ούτε υποσχέσεις «θα έρθω γρήγορα» ούτε καλοπιάσματα). Παρομοίως, όταν επιστρέψουμε, κάνουμε ό,τι θα κάναμε φυσιολογικά αν δεν υπήρχε σκυλί. Αφήνουμε τσάντες, κλειδιά, μπουφάν, πάμε τουαλέτα, βγάζουμε παπούτσια κ.λπ. Ετσι, μειώνουμε τη σπουδαιότητα της αναχώρησης και της άφιξής μας και παρουσιάζουμε την απουσία μας σαν ένα αδιάφορο γεγονός σε σχέση με το κουτάβι.

Τι να αποφύγουμε;

Είναι λάθος να είμαστε συνέχεια μαζί του. Ξεκινάμε με αρχικές ασκήσεις προετοιμασίας, απλώς αλλάζοντας δωμάτιο για λίγο.
Δεν επιστρέφουμε όταν κλαίει ή γαβγίζει, γιατί έτσι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να του μάθουμε ότι με αυτόν τον τρόπο κερδίζει την παρουσία μας.
Δεν το χαϊδεύουμε όσο κάνει φασαρία, κατά λάθος επιβραβεύουμε και άρα ενισχύουμε αυτή την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Αντίθετα, θα πρέπει να περιμένουμε να είναι ήσυχο και τότε θα επιβραβεύσουμε την καλή του συμπεριφορά με την παρουσία και την παρέα μας.

πηγη:trihes.gr