" Ήξεις, Αφήξεις "

Η φράση"Ήξεις,Αφήξεις" λέγεται όταν πρόκειται να υποδείξουμε μια ασάφεια.

Όμως η φράση αυτή αποτελεί κομμάτι μιας μεγαλύτερης φράσης η οποία αποτελούσε έναν περίφημο χρησμό από αυτούς που έδινε κατά την αρχαιότητα η Πυθία στο μαντείο των Δελφών.

Κατά τον Τ. Νατσούλη στο "Λεξικό της Λαϊκής Σοφίας" ολόκληρος ο χρησμός ήταν: "ήξεις, αφήξεις ου,εν πολέμω θνήξεις".

Ο χρησμός ήταν διφορούμενος, όπως όλοι οι χρησμοί της Πυθίας, γιατί το πρώτο με το κόμμα στο "ου" θα πει: "θα πας, δε θα έρθεις. θα πεθάνεις στο πόλεμο".

Βάζοντας όμως το κόμμα στο "αφίξεις" θα πει: "θα πας,θα έρθεις,δεν θα πεθάνεις στο πόλεμο".

Αυτοί οι χρησμοί δίνονταν μόνο προφορικά και ποτέ γραπτά έτσι έτσι ο καθένας το αντιλαμβανόταν όπως νόμιζε.