Ότι δεν ξέρετε για το τάβλι

Η ελληνική λέξη τάβλι σηµαίνει στην πραγµατικότητα ένα µεγάλο τραπέζι σαν πάγκος, κάτι σαν τρίποδας. Το τάβλι είναι ίσως το πιο παλιό παιχνίδι του είδους του που έχει καταγραφεί.
Πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Μεσοποταµία (σήµερα Ιράν, Ιράκ και Συρία), καθώς οι ρίζες του εκεί πάνε σχεδόν 5.000 χρόνια πίσω.
Πρώιµες εκδοχές του παιχνιδιού βρέθηκαν στο βασιλικό τάφο των Χαλδαίων (χρονογηµένος γύρο στο 2.600 π.Χ.). Βέβαια δεν έµοιαζε µε το σηµερινό τάβλι και τα ζάρια δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόµα. Κατοπινές εκδοχές του παιχνιδιού χρονολογηµένες από το 1.500 π.Χ. βρέθηκαν στον τάφο του Τουταγχαµών, στην Αίγυπτο.

Το παιχνίδι ήρθε και στην Ελλάδα αργότερα. Αναφορές σ` αυτό µπορεί κανείς να βρει στα έργα του Πλάτωνα, του Σοφοκλή, του Οµήρου και του Ηροδοτου. Όταν οι Έλληνες εκείνης της εποχής έριχναν τυχερές εξάρες, το έλεγαν „Αφροδίτη“.
Με την επιστροφή των Σταυροφόρων από τις ασχολίες τους στους Άγιους τόπους, όπου το παιχνίδι του ταβλιού, γνωστό εκεί ως „νάνδρος“ ήταν ήδη ένα καθιερωµένο χόµπι.

Το τάβλι αρχίζει να γίνεται γνωστό στην Ευρώπη στην εποχή των μεσαιωνικών χρόνων και αποκτά διαφορετικά ονόματα ανάλογα με την περιοχή. Επειδή όμως ήταν τυχερό παιχνίδι συχνά κατακρίθηκε και απαγορεύθηκε από την Εκκλησία.

Το πιο γνωστό ίσως παράδειγμα αντίδρασης που εμφανίστηκε απέναντι στο τάβλι ήταν η απόφαση του Καρδινάλιου Γουόλσεϋ, ο οποίος βρισκόταν στην αυλή του Ερρίκου του Η' να καούν όλα τα ταμπλώ του ταβλιού. 

Οι παίκτες όμως στην Αγγλία προκειμένου να συνεχίσουν να παίζουν σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα ταμπλώ το οποίο να αναδιπλώνεται, ώστε να φαίνεται σαν βιβλίο. Εξαιτίας αυτής της απαγόρευσης το ταμπλώ πήρε τη μορφή που έχει σήμερα.
Βέβαια η βασίλισσα Ελισάβετ Α` το αποκατέστησε µόνιµα.

Κάθε χώρα, όµως, έχει τη δική της ονοµασία για το παιχνίδι. Στη Γαλλία το λένε „τρικ – τρακ“, στην Αγγλία „µπακγκάµµον“, στη Γερµανία „παφ, στην Τουρκία „τάβλα“, στην Ιταλία „τάβολα ρεάλε“, στην Κίνα „σουάν – λίου“. 

Μέχρι πριν µερικά χρόνια το τάβλι το έπαιζαν κυρίως οι άντρες, σήµερα, όµως, όλο και περισσότερες γυναίκες παίζουν αυτό το παιχνίδι.

Από το 18ο αιώνα και μετά η Εκκλησία στην Ευρώπη είχε άρει κάθε
απαγόρευση για το τάβλι το οποίο ήταν πλέον πλήρως αποδεκτό.
Μάλιστα το 1743 εκδώθηκε από τον Edmund Hoyle, ο οποίος
ήταν ειδικός στα επιτραπέζια παιχνίδια, η "Πραγματεία πάνω στο
παιχνίδι του ταβλιού".
Μέσω του Hoyle τυποποιήθηκαν οι κανόνες του παιχνιδιού, οι
οποίοι ισχύουν μέχρι και σήμερα. Την ίδια περίοδο απέκτησε το
διεθνές του όνομα backgammon.

Πως παίζετε:
Οι παίκτες μετακινούν τα πούλια σε σταθερές θέσεις μέσα στο πλαίσιο, το οποίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Η μετακίνηση των ζαριών σε συγκεκριμένες θέσεις καθορίζεται από τη ζαριά που θα φέρει ο κάθε παίκτης, ρίχνοντας τα δύο ζάρια μαζί εντός του πλαισίου.
Στόχος είναι ο παίκτης να μεταφέρει όλα τα πούλια του σε καθορισμένες θέσεις και από εκεί να τα μαζέψει έξω από το παιχνίδι, πράγμα που ισχύει σε όσες παραλλαγές κι αν παίζεται το τάβλι.
Εάν ο παίκτης τα καταφέρει προτού ο αντίπαλός του μπορέσει να μαζέψει έστω και ένα πούλι, η νίκη μετράει διπλή και το παιχνίδι θεωρείται διπλό.

Ο παίκτης που θα καταφέρει να νικήσει έστω και σε ένα παιχνίδι, παίρνει ένα βαθμό. Η παρτίδα στο τάβλι συνήθως λήγει στα επτά νικητήρια παιχνίδια ή σε μονό αριθμό νικητήριων παιχνιδιών ώστε να μπορέσει να αναδειχθεί ο νικητής.

Παιχνίδια στο τάβλι
Τα παιχνίδια στο τάβλι που συνήθως παίζονται στην Ελλάδα είναι «το πλακωτό, οι πόρτες, το φεύγα (ή μουλτεζίμ, που είναι η τούρκικη ονομασία του) που είναι τα κύρια παιχνίδια, αλλά και το γκιούλ, το ασσόδυο και το backgammon που παίζονται πιο σπάνια. Οι πόρτες στο τάβλι είναι ίδιες με το αγγλοσαξονικό backgammon (αλλά χωρίς τον κανόνα του διπλασιασμού), που σπάνια παίζεται στην Ελλάδα.

Περισσότερες πληροφορίες από την Ομοσπονδία Backgammon στην Ελλάδα για το αντίστοιχο πρωτάθλημα:www.bgfed.gr
Και την Ελληνική Ομοσπονδία Παραδοσιακού Τάβλι, που επίσης διοργανώνει εκδηλώσεις και πρωταθλήματα, επισκεφθείτε τον: www.backgammon-games.gr

Πηγή:flowmagazine.gr