Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος σε μια διαφορετική συνέντευξη του 1936

Το 1936, τα «Αθηναϊκά Νέα» έπεισαν εξέχουσες προσωπικότητες εκείνης της εποχής να αυτοσκιαγραφηθούν. Απαντώντας σε πολύ προσωπικού χαρακτήρα ερωτήσεις, οι VIPs της Παλιάς Αθήνας μας αποκαλύπτουν λεπτομέρειες της καθημερινής τους ζωής, που σίγουρα λείπουν από τις επίσημες βιογραφίες τους.
Αυτή είναι η συνέντευξη του ακαδημαϊκού  Γρηγόριου  Ξενόπουλου. 

-Τι γράφετε τώρα κύριε Ξενόπουλε;

-Ένα μυθιστόρημα που σύντομα θα δημοσιευτεί στα «Αθηναϊκά Νέα».

-Έχετε εργασίαν ανέκδοτον;

-Δυο θεατρικά έργα που δεν παίχτηκαν ακόμη. Άλλα που παίχτηκαν αλλά δεν τυπώθηκαν, καθώς και πλήθος διηγήματα, μυθιστορήματα και μελέτες που δημοσιεύτηκαν μόνο σ’εφημερίδες και περιοδικά.

-Πότε πρωτοδημοσιεύσατε έργον σας;

-Το πρώτο βιβλίο μου βγήκε προ 50 ακριβώς ετών. Αυτόν το χειμώνα θα γιορτάσω την φιλολογική μου πεντηκονταετηρίδα -αλλά μόνος μου, δεν θα ενοχλήσω κανένα, μην ανησυχήτε.

-Ποιά ηλικία είχατε τότε;

-Δεκαοκτώ χρόνων.

-Εγνωρίσατε καμμίαν αποτυχίαν;

-Καμμία. Δυο-τρεις αποτυχίες μου, για τον κόσμο, είνε για μένα οι μεγαλύτερές μου επιτυχίες.

-Ποιο από τα έργα σας προτιμάτε;

-Όλα και κανένα.

-Ποιος από τους ποιητάς μας σας αρέσει;

-Σολωμός, Παλαμάς, Καβάφης. Αυτό είνε το Τριμόρφι. Μα και πολλοί άλλοι μου αρέσουν.

-Ποιος πεζογράφος μας;

-Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου που μου αρέσει πολύ και σαν ποιητής.

-Ποιος ξένος ποιητής;

-Δεν έχω ξεχωριστή προτίμησι για έναν.

-Ποιος ξένος πεζογράφος;

-Ο Ντοστογιέφσκι.

-Ποιο από όλα τα βιβλία προτιμάτε;

-Την «Ιλιάδα» του Ομήρου και μεταφρασμένη από τον Πάλλη.

-Τι διαβάζετε τώρα;

-Θεωρώ χρέος μου τον λίγο καιρό που μου αφήνει η εργασία και η ηλικία, να τον διαθέτω διαβάζοντας νεοελληνικά.

-Ποια είνε η μεγαλειτέρα σας ευχαρίστησις;

-Να γράφω.

-Τι σας δυσαρεστεί ιδιαιτέρως;

-Η βλακεία που περνά για εξυπνάδα κι’ οι τενεκέδες που ποζάρουν για μεγαλοφυίες.

-Ποιο φαγητό προτιμάτε;

-Συναγρίδα μαγιονέζα. Όρνιθα πιλάφι αλά μιλαναίζα.

-Τι φαγητό δεν σας αρέσει;

-Κανένα. Μόνο ό,τι θα έτρωγα δυο-τρεις ημέρες κατά συνέχεια.

-Τρώτε πολύ;

-Μάλλον πολύ, αλλά δεν αποφαίνεται γιατί η κυριώτερή μου τροφή είνε τέσσερα φλιτζάνια γάλα την ημέρα. Τι να φάω ύστερα στο τραπέζι;

-Τι πίνετε;

-Μόνο νερό. Όλα τα άλλα εκτάκτως και σπανίως.

-Καπνίζετε;

-Ένα πακέτο Ντάμες την ημέρα με ειδικές χάρτινες πίπες, που άμα τις τελειώση ο καπνοπώλης μου (μου φυλάει ακόμα λίγες) μου φαίνεται πως θα το κόψω.

-Πόσες ώρες εργάζεσθε;

-Εξαρτάται. Πότε λιγώτερες από δέκα και περισσότερες από δεκατρείς την ημέρα.

-Ποια είνε η καλλίτερη στιγμή της ημέρας σας;

-Το πρωί όταν πίνω το γάλα μου με χτυπητό αυγό και καπνίζω το πρώτο μου τσιγάρο. Μα και τη νύχτα όταν τελειώνω την εργασία μου και πέφτω στο κρεββάτι μου.

-Πόσες ώρες κοιμάσθε;

-Από τις 3 μετά τα μεσάνυχτα (συνήθως) ως τις 9 το πρωί, και το απόγευμα 4-6 (γιατί τρώγω πολύ αργά).

-Τι ώρα ξυπνάτε το πρωί;

-Στις 9 καθώς είπα, αλλά κι’ αργότερα, αν χρειασθή ν’ αγρυπνήσω πέραν των τριών.

-Σας αρέσει ο περίπατος;

-Πολύ, πολύ, πολύ! Αλλά δυστυχώς δεν μου μένει πια καιρός για περίπατο παρά σπανίως.

-Τι ιδέα έχετε για τα σπορ;

-Ότι η μετρία χρήσις ωφελεί κι’ η κατάχρηση καταστρέφει. Τι τα θέλετε! Είμαι υγιής όσο λίγοι και ποτέ στη ζωή μου δεν έκαμα σπορ.

-Γυμνάζεσθε καθόλου;

-Ούτε όταν ήμουν παιδί στο σχολείο.

-Πηγαίνετε στο θέατρο;

-Ευτυχώς ή δυστυχώς είνε η δουλειά μου.

-Ποιος Έλλην θεατρικός συγγραφεύς σας αρέσει;

-Ο Σπύρος Μελάς.

-Ποία καλλιτέχνις μας;

-Μπορώ να εκφράσω προτίμηση; Αλλοίμονό μου!

-Τι ιδέα έχετε για την επιθεώρησι;

-Καμμία. Έχω και τριάντα χρόνια να ιδώ τέτοιο πράμμα.


-Πηγαίνετε στον κινηματογράφο;

-Στην αρχή της εφευρέσεως πήγαινα κάπου-κάπου. Τώρα σχεδόν καθόλου. Δεν μ’ αρέσει!

-Ποιος αστήρ σας αρέσει;

-Μια φορά μου άρεσε πολύ η Μπερτίνι. Τις νεώτερες δεν τις παρακολούθησα.

-Σας αρέσουν τα ταξείδια;

-Πολύ λίγο ταξείδεψα στη ζωή μου.

-Ποιο μέρος αγαπάτε πολύ;

-Την Αθήνα.

-Σας αρέσει η μουσική;

-Τρελλαίνουμαι! Και μια από τις λύπες μου είνε που τώρα δεν ευκαιρώ ν’ ακούω πολύ.

-Ποιόν συνθέτη προτιμάτε;

-Απ’ τους δικούς μας τον Καλομοίρη.

-Ποιος ζωγράφος σας αρέσει;

-Απ’ τους δικούς μας ο Παρθένης.

-Σε ποιο λουλούδι έχετε αδυναμία;

-Να βλέπω κόκκινους κρίνους, να μυρίζω απριλιάτικο φρέσκο τριαντάφυλλο.

-Ποιο χρώμα σας αρέσει;

-Το γαλάζιο, το χρυσογάλαζο, το μπλε-σαξ.

-Τι αγαπάτε περισσότερο στο κόσμο;

-Την ωμορφιά.

-Ποια είνε η αναψυχή σας;

-Ο ρεμβασμός.

-Είσθε προληπτικός;

-Είμαι από αταβισμό. Δεν πιστεύω στις προλήψεις μα και δεν τολμώ να πάω κόντρα σε μια πρόληψη (π.χ. ν’ αρχίσω κάτι Τρίτη).

-Τι προτιμάτε, τις ξανθές ή τις μελαχροινές γυναίκες;

-Όταν μου άρεσε μια γυναίκα μου άρεσε με το χρώμα της. Μόνο κοκκινομάλα (ρούσσα) δεν θυμάμαι να μου άρεσε ποτέ.

-Τα γαλανά μάτια ή τα μαύρα;

-Η ίδια απάντηση και σ’ αυτό.

-Θα θέλατε να είσθε πλούσιος;

-Όχι. Ήθελα μόνο να κερδίζω λίγο περισσότερα για να με φτάνουν και να μη βρίσκουμαι αιωνίως στενοχωρημένος από λεπτά.

-Κινδύνευσε ποτέ η ζωή σας;

-Ποτέ. Ούτε από αρρώστεια, ούτε από τίποτα άλλο. (Μόνο ίσως από αυτοκίνητα, μ’ αυτά δεν λογαριάζουν πια).

-Έχετε αδυναμία σε κανένα ζώο;

-Διηγήθηκα στ’ «Αθηναϊκά Νέα» την ιστορία της αείμνηστης γάτας μου Χιονίας. Η μόνη της ζωής μου αδυναμία σε ζώο.

-Έχετε καμμία μασκώτ;

-Όχι. Και μου φαίνεται πως δεν είχα ποτέ.

-Έχετε καμμία ιδιαιτέρα επιθυμία τον τελευταίο καιρό;

-Να πεθάνω φυσικά κι’ ανώδυνα όταν δεν θα μπορώ πια να εργάζουμαι και να ζω.

-Δια τις συνεντεύξεις τι ιδέαν έχετε;

-Όταν αποδίδουνται πιστά μπορεί νάχουν κάποια χρησιμότητα.» 

Πηγή:paliaathina.com