Η οικογένεια και ο καθοριστικός της ρόλος τα 7 πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού

Τα παιδιά είναι οι πρωταγωνιστές της ζωής μας, αφού κατέχουν κυρίαρχη θέση τόσο στην καρδιά όσο και στο μυαλό μας και η σωστή διαπαιδαγώγησή τους, που εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους τους γονείς, αποτελεί παρακαταθήκη για ένα καλύτερο αύριο.

Είναι κοινά παραδεκτό ότι στην οικογένεια αρχίζει και τελειώνει η διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και μέσα σ' αυτή θα πρέπει να αναζητήσουμε τη ρίζα τυχόν προβλημάτων συμπεριφοράς επισημαίνει η Αλεξάνδρα Καπάτου, παιδοψυχολόγος. Καθοριστικός, μάλιστα, θεωρείται ο ρόλος της τα 7 πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, γιατί είναι η ηλικία που μπαίνουν τα θεμέλια της προσωπικότητας και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη μελλοντική ιδιοσυγκρασία του.

Τα στοιχεία που θα κληρονομήσει από τους γονείς του, καθώς επίσης και οι συνθήκες μέσα στις οποίες θα μεγαλώσει, δηλαδή η διαπαιδαγώγησή του, το περιβάλλον, οι φίλοι κ.λπ., θα ορίσουν στο μέλλον τη συμπεριφορά του ως ενήλικος. Ο παιδικός ψυχισμός είναι σε συνεχή ανάπτυξη και αν ένα παιδί βιώσει ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός στη μικρή του ηλικία, αυτό μπορεί να το σημαδέψει, να αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του και να επηρεάσει την εξελικτική του πορεία.

Γεγονότα που μπορεί να επηρεάσουν τη συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού:

* Ο πρώιμος αποχωρισμός από τη μητέρα, κυρίως τους πρώτους μήνες της ζωής του.

* Η κακή σχέση μεταξύ των γονιών, όπου υπάρχουν συνεχείς τσακωμοί, ένταση και έντονη αντιπαράθεση.

* Ο χωρισμός των γονιών.

* Ο θάνατος ενός εκ των γονιών.

* Ο αλκοολισμός κάποιου από τους γονείς.

* Οι χρόνιες ασθένειες όπως π.χ. ψυχασθένειες, καρκίνος, κ.λπ.

* Προβλήματα υγείας του βρέφους, που παρουσιάζονται κατά τη γέννηση ή ψυχοσωματική ανωριμότητα.

* Κοινωνικά προβλήματα όπως οικονομική δυσπραγία.

Οχι μοντέλα στη συμπεριφορά

Στην εποχή μας πολλοί γονείς, επειδή έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους για την ψυχική υγεία του παιδιού τους, αναζητούν το ιδανικό μοντέλο διαπαιδαγώγησης προκειμένου να αποφύγουν τα λάθη των δικών τους γονιών. Συχνά, μάλιστα, επιχειρούν να εφαρμόσουν μέτρα που ίσως δεν τους ταιριάζουν.

Ωστόσο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι προβλήματα στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού μπορεί να προκληθούν από διάφορες τακτικές στη διαπαιδαγώγηση, όπως:

* Συνεχής αυταρχικότητα και απόρριψη. Στην περίπτωση αυτή οι γονείς δεν αποδέχονται τα παιδιά, διαρκώς απαγορεύουν διάφορα χωρίς να εξηγούν τον λόγο, θεωρούν αυτονόητα τα θετικά στοιχεία του παιδιού και το επικρίνουν εμμένοντας μόνο στα αρνητικά. Ας σημειωθεί ότι τα παιδιά χρειάζονται μηνύματα αγάπης, στοργής, γιατί έτσι νιώθουν ασφάλεια.

* Υπερπροστατευτισμός. Οι γονείς καταπιέζουν την αυτοβουλία του παιδιού προσφέροντάς του τα πάντα προτού τα χρειαστεί. Ετσι του στερούν τη δυνατότητα να προσπαθήσει μόνο του, με αποτέλεσμα να γίνεται παθητικό, αδέξιο, χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό του, εξαρτημένο και ανασφαλές.

Ξέρετε ότι...

* Πίσω από επιθετικά παιδιά, παιδιά που λένε ψέματα, κλέβουν, έχουν δυσκολία στη σχέση με συνομηλίκους τους ή παρουσιάζουν συμπτώματα ανορεξίας, ενούρησης, αϋπνίας κ.λπ., συχνά κρύβεται λάθος διαπαιδαγώγηση.

* Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ποιότητα στην επαφή με τους γονείς, ουσιαστικό χρόνο για να επικοινωνούν μαζί τους και όχι μόνο ποσότητα στην απασχόληση.

Μικρές πολύτιμες συμβουλές

* Μάθετε να ακούτε το παιδί σας.

* Να του δείχνετε εμπιστοσύνη.

* Να ενισχύετε την αυτενέργειά του.

* Να παίρνετε στα σοβαρά τα συναισθήματά του.

* Να συζητάτε μαζί του και να απαντάτε στα ερωτήματά του.

* Οι υποχωρητικοί γονείς είναι εξίσου «κακοί» με τους αυστηρούς.

* Βάζετε σαφή όρια και κανόνες που να μην παραβιάζονται εύκολα.

* Αγαπάτε και αποδεχθείτε το παιδί σας ακόμη και όταν η συμπεριφορά του σας εξοργίζει.

* Μην καταδικάζετε τον εαυτό σας για όποια λάθη κάνετε στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας.

Πηγή:infokids.gr