Λιθόκτιστα καλντερίμια, κόκκινες κεραμιδοσκεπές, πέτρινα σπιτάκια με καμινάδες που αχνίζουν και χωμάτινα μονοπάτια που καταλήγουν σε μαγεμένα δάση. Οι βουνοπλαγιές της Πελοποννήσου έχουν τη δική τους, χειμωνιάτικη βερσιόν, μαγείας –σχεδόν τόσης όσο και οι παραλίες της. Την ανακαλύπτουμε, σε δέκα υπέροχες στάσεις.
Καρύταινα
Γορτυνία, Αρκαδία
Στεμνίτσα
Μαίναλο, Αρκαδία
Πάρνωνας, Αρκαδία
Λεοντάρι
Ταΰγετος, Αρκαδία
Στα πιο βόρεια του Βόρειου Ταΰγετου, εκεί που η Λακωνία συναντά την Αρκαδία, το Λεοντάρι είναι ένα κουκλίστικο, ήσυχο χωριό με αρκετές επιλογές για διαμονή και φαγητό, και αξιοθέατα που περιλαμβάνουν τις πηγές του Ευρώτα, στην θέση Σκορτσινός, τη βυζαντινή εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, στην κεντρική πλατεία, και τον παλιό πέτρινο σιδηροδρομικό σταθμό που χρονολογείται από το 1899 και θεωρείται ένας από τους ομορφότερους της Πελοποννήσου.
Γεωργίτσι
Ταΰγετος, Λακωνία
Το λένε και «μπαλκόνι του Ταΰγετου», και όχι άδικα. Κτισμένο σε υψόμετρο που σχεδόν ακουμπά το χιλιόμετρο (970 μέτρα, για να ακριβολογούμε) αγναντεύει από ψηλά τις καταπράσινες πλαγιές του Ταΰγετου. Τα πέτρινα σπιτάκια με τις κόκκινες κεραμιδοσκεπές, η δροσερή πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο, το υπέροχο κτίριο του σχολείου που κτίστηκε το 1933 και σήμερα στέκει σιωπηλό αξιοθέατο, το καστανοδάσος με τα χωμάτινα μονοπάτια του, και οι περίτεχνες εκκλησίες –κάθε γειτονιά και η δικιά της– κάνουν κάθε βόλτα στο χωριό ενδιαφέρουσα.
Ζαχλωρού
Βουραϊκός, Αχαΐα
Κρυμμένη στα βάθη του φαραγγιού του Βουραϊκού, από το όνομα του ποταμού που το διασχίζει –αν δε σας λέει κάτι θα είναι επειδή το ξέρετε ως φαράγγι του Οδοντωτού, από το όνομα του τραίνου που κάνει την ίδια διαδρομή. Είναι ένα πανέμορφο χωριό, με τα κόκκινα κεραμίδια του να ξεπροβάλλουν ανάμεσα σε φουντωτά πλατάνια, μηλιές και καρυδιές, και το κελάρυσμα του ποταμού ακριβώς δίπλα στον κεντρικό δρόμο να παρέχει το μόνιμο soundtrack. Η εντυπωσιακότερη εικόνα της, όμως, είναι τα επιβλητικά βράχια του φαραγγιού που υψώνονται γύρω της, δημιουργώντας την αίσθηση φυσικού καταφυγίου.
Κοντοβάζαινα
Λάδωνας, Αρκαδία
Εντυπωσιακή ήδη από την είσοδό της, με την παραμυθένια ρεματιά, το πέτρινο τοξωτό γεφύρι και τις κρήνες της, η Κοντοβάζαινα είναι αμφιθεατρικά κτισμένη σε μια κατάφυτη πλαγιά του Αφροδισίου όρους. Οι δύο γειτονιές της, τις οποίες χωρίζουν τα νερά του ποταμού που κυλά ανάμεσά τους, είναι ιδανικές για ατελείωτες περιπλανήσεις, ανάμεσα σε πέτρινα σπιτάκια και λουλουδιασμένες αυλές. Πιάστε τραπεζάκι στο café Νερόμυλος, για καφεδάκι, επιτραπέζια και γλυκό του κουταλιού με θέα στον παλιό νερόμυλο και το ποτάμι.
Λαγκάδια
Γορτυνία, Αρκαδία
Ένα από τα λιγότερο δημοφιλή χωριά της Αρκαδίας, είναι σαφώς και ένα από τα ομορφότερα. Χτισμένα σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, τα Λαγκάδια είναι ένα εντελώς πέτρινο χωριό –η ιστορία λέει πως κάποια στιγμή τον 13ο αιώνα ηπειρώτες μάστορες ήρθαν και έχτισαν τα πέτρινα αρχοντικά τους εδώ– με φαντασμαγορική θέα στις καταπράσινες βουνοπλαγιές γύρω του. Χωρίζονται σε δύο γειτονιές, τον πάνω και τον κάτω μαχαλά, τους οποίους ενώνουν ιλιγγιώδεις ανηφόρες. Στη ρεματιά του κάτω μαχαλά κυλά το λαγκαδινό ποτάμι, ένας από τους παραπόταμους του Λάδωνα.
Ανδρίτσαινα
Λύκαιο, Ηλεία
Παραδοσιακά αρχοντικά και πλακόστρωτα δρομάκια συνθέτουν το ωραιότερο πιθανότατα χωριό της Ορεινής Ηλείας –και ένα από τα πιο ανεπτυγμένα, από άποψη τουριστικών υποδομών. Στα αγαπημένα μας σημεία, συγκαταλέγονται η πετρόχτιστη πλατεία της με τα πανήψυλα πλατάνια και τη μαγευτική θέα στον κάμπο της Ηλείας, και η περίτεχνη Τρανή Βρύση, που, κτισμένη το 1724, είναι η παλαιότερη ολόκληρης της Πελοποννήσου.
Τρίκαλα
Ζήρεια, Κορινθία
Παραδοσιακά πέτρινα αρχοντικά και εκκλησάκια που χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα, λιθόστρωτες πλατείες με αιωνόβια πλατάνια και πέτρινες κρήνες που αναβλύζουν κρυστάλλινο νερό στολίζουν τις τρεις γειτονιές των Τρικάλων, που αγναντεύουν από ψηλά τον κορινθιακό κόλπο. Από εδώ ξεκινούν και μερικές από τις εντυπωσιακότερες διαδρομές που μπορείτε να κάνετε με τα πόδια αλλά και με 4x4 οχήματα, προς τις κορυφές της Ζήρειας.
πηγη:in2life.gr/Ηρώ Κουνάδη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου