Το πράσινο σαπούνι θεωρείται ξεπερασμένο από πολλούς αν και φτιάχνεται από καθαρό ελαιόλαδο, του οποίου οι εξαιρετικά θεραπευτικές ιδιότητες είναι γνωστές και αξιοποιήσιμες από την αρχαιότητα, καθώς έχει πολλαπλά οφέλη θα έπρεπε να το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.
Η μπάρα του πράσινου σαπουνιού είναι σκληρή και δεν κάνει πολύ σαπουνάδα, με αποτέλεσμα να κρατάει πολύ περισσότερο από αντίστοιχα προϊόντα Ένα εντελώς φυσικό προϊόν άκρως ενυδατικό, καθαρίζει αποτελεσματικά το δέρμα, χωρίς να επηρεάζει το PH του, και χωρίς να του στερεί τα φυσικά του λιπαρά στοιχεία, ενυδατώνοντάς το παράλληλα.
Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά καθώς και σε βιταμίνες Ε και Α, και άρα οι ωφέλιμες θεραπευτικές του ιδιότητες απορροφώνται από τον οργανισμό με τη χρήση του πράσινου σαπουνιού. Κάτι άλλο που μπορεί να μη γνωρίζετε είναι, ότι το ελαιόλαδο έχει αντιφλεγμονώδη δράση που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ παράλληλα προστατεύει το δέρμα.
Ιστορική αναδρομή
Οι πρώτες καταγραφές στοιχείων για την παραγωγή υλικών που μοιάζουν με σαπούνι χρονολογούνται γύρω στο 2800 π.Χ. στην αρχαία Βαβυλώνα. Ένας τύπος για σαπούνι που αποτελείται από νερό, αλκάλια, και έλαιο κάσιας βρέθηκε "γραμμένη" σε πήλινο δίσκο στη Βαβυλώνα γύρω στο 2200 π.Χ. Ο πάπυρος Ebers (Αίγυπτος, 1550 π.Χ.) δείχνει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λούζονταν τακτικά και συνδύαζαν έλαια ζωικά και φυτικά με αλκαλικά άλατα για να δημιουργήσουν κάτι που έμοιαζε με σαπούνι.
Οι σαπωνοποιοί στη Νάπολι είχαν δημιουργήσει συντεχνία κατά τα τέλη του 6ου αιώνα,ενώ κατά τον 8ο αιώνα η σαπωνοποιία ήταν πολύ γνωστή τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία.
Στην Γαλλία κατά το δεύτερο ήμισυ του 15ου αιώνα η ημι-βιομηχανική σαπωνοποιία είχε συγκεντρωθεί σε ορισμένα κέντρα της Προβηγκίας, όπως η Τουλόν, η Ιέρ και η Μασσαλία, από τα οποία εφοδιαζόταν όλη η χώρα. Η παραγωγή, μάλιστα, της Μασσαλίας, σε δύο εργοστάσια, έτεινε να εκτοπίσει όλα τα υπόλοιπα κέντρα. Στην Αγγλία η παραγωγή σαπουνιού γινόταν σχεδόν αποκλειστικά στο Λονδίνο.
Από τον 16ο αιώνα και ύστερα άρχισαν να παράγονται στην Ευρώπη πιο εκλεπτυσμένα σαπούνια, με χρήση φυτικών ελαίων και όχι ζωικών λιπών.
Πολλά από αυτά παράγονται ακόμη και σήμερα, είτε από βιομηχανίες είτε από οικοτέχνες.
Η μπάρα του πράσινου σαπουνιού είναι σκληρή και δεν κάνει πολύ σαπουνάδα, με αποτέλεσμα να κρατάει πολύ περισσότερο από αντίστοιχα προϊόντα Ένα εντελώς φυσικό προϊόν άκρως ενυδατικό, καθαρίζει αποτελεσματικά το δέρμα, χωρίς να επηρεάζει το PH του, και χωρίς να του στερεί τα φυσικά του λιπαρά στοιχεία, ενυδατώνοντάς το παράλληλα.
Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά καθώς και σε βιταμίνες Ε και Α, και άρα οι ωφέλιμες θεραπευτικές του ιδιότητες απορροφώνται από τον οργανισμό με τη χρήση του πράσινου σαπουνιού. Κάτι άλλο που μπορεί να μη γνωρίζετε είναι, ότι το ελαιόλαδο έχει αντιφλεγμονώδη δράση που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ παράλληλα προστατεύει το δέρμα.
Ιστορική αναδρομή
Οι πρώτες καταγραφές στοιχείων για την παραγωγή υλικών που μοιάζουν με σαπούνι χρονολογούνται γύρω στο 2800 π.Χ. στην αρχαία Βαβυλώνα. Ένας τύπος για σαπούνι που αποτελείται από νερό, αλκάλια, και έλαιο κάσιας βρέθηκε "γραμμένη" σε πήλινο δίσκο στη Βαβυλώνα γύρω στο 2200 π.Χ. Ο πάπυρος Ebers (Αίγυπτος, 1550 π.Χ.) δείχνει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λούζονταν τακτικά και συνδύαζαν έλαια ζωικά και φυτικά με αλκαλικά άλατα για να δημιουργήσουν κάτι που έμοιαζε με σαπούνι.
Οι σαπωνοποιοί στη Νάπολι είχαν δημιουργήσει συντεχνία κατά τα τέλη του 6ου αιώνα,ενώ κατά τον 8ο αιώνα η σαπωνοποιία ήταν πολύ γνωστή τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία.
Στην Γαλλία κατά το δεύτερο ήμισυ του 15ου αιώνα η ημι-βιομηχανική σαπωνοποιία είχε συγκεντρωθεί σε ορισμένα κέντρα της Προβηγκίας, όπως η Τουλόν, η Ιέρ και η Μασσαλία, από τα οποία εφοδιαζόταν όλη η χώρα. Η παραγωγή, μάλιστα, της Μασσαλίας, σε δύο εργοστάσια, έτεινε να εκτοπίσει όλα τα υπόλοιπα κέντρα. Στην Αγγλία η παραγωγή σαπουνιού γινόταν σχεδόν αποκλειστικά στο Λονδίνο.
Από τον 16ο αιώνα και ύστερα άρχισαν να παράγονται στην Ευρώπη πιο εκλεπτυσμένα σαπούνια, με χρήση φυτικών ελαίων και όχι ζωικών λιπών.
Πολλά από αυτά παράγονται ακόμη και σήμερα, είτε από βιομηχανίες είτε από οικοτέχνες.
Στην αρχαία Ελλάδα, φημισμένα εργαστήρια που έφτιαχναν σαπούνι (αρχ. ελλ. σάπων)υπήρχαν στο νησί της Λέσβου. Η Σαπωνοποιία Πλωμαρίου είναι η βιομηχανική δραστηριότητα παρασκευής ελαίων και σαπουνιών στο Πλωμάρι της Λέσβου. Το Πλωμάρι ήταν μια από τις σημαντικότερες περιοχές παραγωγής της Λέσβου και αποτέλεσε το πρώτο βιομηχανικό κέντρο του Αιγαίου. Σημείωσε μεγάλη παραγωγή ελαιοσάπωνων διαθέτοντας τα προϊόντα τους στην Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία και περιοχές στη Μαύρη Θάλασσα.Το βιομηχανικό Πλωμάρι των αρχών του αιώνα διαθέτει 12 σαπωνοποιεία. Μια από τις πλέον γνωστές στην εποχή της εταιρεία ήταν η "Αλεπουδέλης", ιδιοκτησία της οικογένειας του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.
Με τη Μικρασιατική καταστροφή έκλεισε στο Πλωμάρι ο κύκλος της μαζικής παραγωγής σαπουνιού.
Με τη Μικρασιατική καταστροφή έκλεισε στο Πλωμάρι ο κύκλος της μαζικής παραγωγής σαπουνιού.
Μουσείο σαπουνιού Πλωμαρίου
Ένα από τα σαπωνοποιία που λειτουργούν σήμερα σαν μουσείο είναι το σαπωνοποιείο Πούλια. Εκεί εκτίθενται εργαλεία παρασκευής του σαπουνιού, ετικέτες, περιτυλίγματα, καζάνια, καθώς και αντικείμενα των ιδιοκτητών του παλιού εργοστασίου. Στους κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους του φιλοξενούνται ένα πλήθος από εκδηλώσεις και συνέδρια. Το αρχείο του, όπως και των Γεωργαντέλη και Χατζηβασιλείου αποτελούν τη βάση για κάθε σχετικό ερευνητή.
Ένα από τα σαπωνοποιία που λειτουργούν σήμερα σαν μουσείο είναι το σαπωνοποιείο Πούλια. Εκεί εκτίθενται εργαλεία παρασκευής του σαπουνιού, ετικέτες, περιτυλίγματα, καζάνια, καθώς και αντικείμενα των ιδιοκτητών του παλιού εργοστασίου. Στους κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους του φιλοξενούνται ένα πλήθος από εκδηλώσεις και συνέδρια. Το αρχείο του, όπως και των Γεωργαντέλη και Χατζηβασιλείου αποτελούν τη βάση για κάθε σχετικό ερευνητή.
Χρήσεις του πράσινου σαπουνιού
– Μπορούμε να χρησιμοποιούμε 2 ή 3 φορές την εβδομάδα πράσινο σαπούνι στο σώμα μας και στη συνέχεια, όπως κάθε φορά, θα πρέπει να απλώνουμε την ενυδατική μας κρέμα. Εφόσον έχουν ανοίξει οι πόροι του δέρματος από το ντους, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή και για την εφαρμογή κρέμας σώματος, ώστε να μας αφήσει με μια αίσθηση απαλότητας.
– Το πράσινο σαπούνι καθαρίζει την τρίχα και την αφήνει απαλή και λαμπερή. Καθώς για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται φυσικά συστατικά και έλαια, είναι μια τέλεια πηγή θρέψης και ενδυνάμωσης τόσο για την τρίχα όσο και για το δέρμα του κεφαλιού. Επιπλέον, καθώς είναι τόσο απαλό ενδείκνυται ακόμη και για τα πιο ευαίσθητα δέρματα ή για ειδικές περιπτώσεις που χρειάζεται συγκεκριμένη, απαλή φροντίδα.Δεν πρέπει να παραλείπουμε να βάζουμε μια μάσκα ή ένα καλό κοντίσιονερ μετά τη χρήση του για να ενυδατώνουμε καλά την τρίχα.
– Εκτός από μπάνιο και λούσιμο, οι αντισηπτικές ιδιότητές του το κάνουν ιδανικό και για ξύρισμα με πινέλο. Το πράσινο σαπούνι αφήνει το δέρμα απαλό, χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.
– Συχνά συνιστάται από τους δερματολόγους και το ιατρικό προσωπικό ως αντισηπτικό. Οι αποκλειστικές νοσοκόμες στα νοσοκομεία το χρησιμοποιούν ως το καταλληλότερο για την καθαριότητα των ασθενών και ως προληπτικό κατά των δερματολογικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την κατάκλιση. Πολλές φορές μάλιστα δεν ξεπλένουν καν την αραιή σαπουνάδα του αφήνοντάς τη να δράσει ως επουλωτικό και θεραπευτικό του δέρματος.
Μια άλλη χρήση του πράσινου σαπουνιού, είναι η χρήση του ως ήπιο φυτοφάρμακο καθώς ένας ψεκασμός -με διάλυμα πράσινου σαπουνιού με νερό-, προστατεύει φυσικά, τα φυτά από έντομα και ασθένειες.
– Μπορούμε να χρησιμοποιούμε 2 ή 3 φορές την εβδομάδα πράσινο σαπούνι στο σώμα μας και στη συνέχεια, όπως κάθε φορά, θα πρέπει να απλώνουμε την ενυδατική μας κρέμα. Εφόσον έχουν ανοίξει οι πόροι του δέρματος από το ντους, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή και για την εφαρμογή κρέμας σώματος, ώστε να μας αφήσει με μια αίσθηση απαλότητας.
– Το πράσινο σαπούνι καθαρίζει την τρίχα και την αφήνει απαλή και λαμπερή. Καθώς για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται φυσικά συστατικά και έλαια, είναι μια τέλεια πηγή θρέψης και ενδυνάμωσης τόσο για την τρίχα όσο και για το δέρμα του κεφαλιού. Επιπλέον, καθώς είναι τόσο απαλό ενδείκνυται ακόμη και για τα πιο ευαίσθητα δέρματα ή για ειδικές περιπτώσεις που χρειάζεται συγκεκριμένη, απαλή φροντίδα.Δεν πρέπει να παραλείπουμε να βάζουμε μια μάσκα ή ένα καλό κοντίσιονερ μετά τη χρήση του για να ενυδατώνουμε καλά την τρίχα.
– Εκτός από μπάνιο και λούσιμο, οι αντισηπτικές ιδιότητές του το κάνουν ιδανικό και για ξύρισμα με πινέλο. Το πράσινο σαπούνι αφήνει το δέρμα απαλό, χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.
– Συχνά συνιστάται από τους δερματολόγους και το ιατρικό προσωπικό ως αντισηπτικό. Οι αποκλειστικές νοσοκόμες στα νοσοκομεία το χρησιμοποιούν ως το καταλληλότερο για την καθαριότητα των ασθενών και ως προληπτικό κατά των δερματολογικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την κατάκλιση. Πολλές φορές μάλιστα δεν ξεπλένουν καν την αραιή σαπουνάδα του αφήνοντάς τη να δράσει ως επουλωτικό και θεραπευτικό του δέρματος.
Μια άλλη χρήση του πράσινου σαπουνιού, είναι η χρήση του ως ήπιο φυτοφάρμακο καθώς ένας ψεκασμός -με διάλυμα πράσινου σαπουνιού με νερό-, προστατεύει φυσικά, τα φυτά από έντομα και ασθένειες.
Πως θα καταλάβουμε αν το πράσσινο σαπούνι που χρησιμοποιούμε είναι ποιοτικό
Ένα μικρό τεστ μπορεί να δείξει την ποσότητα του ελαιολάδου που περιέχει: Αν προσπαθήσουμε να το κόψουμε στη μέση με ένα μαχαίρι και θρυμματίζεται αμέσως, σημαίνει ότι περιέχει λίγο ελαιόλαδο. Αναζήτάμε το ποσοστό του ελαιολάδου στο σαπούνι στην ετικέτα του, αν υπάρχει.
Πως να φτιάξουμε μόνοι μας πράσινο σαπούνι(Με μεγάλη προσοχή)
Καθώς πρόκειται να προκαλέσουμε μια χημική αντίδραση, είναι απαραίτητο να προφυλαχτούμε, διότι μπορεί να προκαλέσουμε σοβαρά εγκαύματα. Απομακρύνουμε τα παιδιά, καλύπτουμε τις επιφάνειες και φοράμε φόρμα, χοντρά γάντια από καουτσούκ και προστατευτικά γυαλιά και μάσκα σε όλη τη διαδικασία.
Ένα μικρό τεστ μπορεί να δείξει την ποσότητα του ελαιολάδου που περιέχει: Αν προσπαθήσουμε να το κόψουμε στη μέση με ένα μαχαίρι και θρυμματίζεται αμέσως, σημαίνει ότι περιέχει λίγο ελαιόλαδο. Αναζήτάμε το ποσοστό του ελαιολάδου στο σαπούνι στην ετικέτα του, αν υπάρχει.
Πως να φτιάξουμε μόνοι μας πράσινο σαπούνι(Με μεγάλη προσοχή)
Καθώς πρόκειται να προκαλέσουμε μια χημική αντίδραση, είναι απαραίτητο να προφυλαχτούμε, διότι μπορεί να προκαλέσουμε σοβαρά εγκαύματα. Απομακρύνουμε τα παιδιά, καλύπτουμε τις επιφάνειες και φοράμε φόρμα, χοντρά γάντια από καουτσούκ και προστατευτικά γυαλιά και μάσκα σε όλη τη διαδικασία.
Υλικά
(6 σαπούνια των 100 γρ. περίπου το καθένα)
500 γρ. ελαιόλαδο ή μούργα
150 γρ. αποσταγμένο νερό
65 γρ. καυστική σόδα, τη βρίσκουμε σε μαγαζιά με χρώματα
Παρασκευή με τη θερμή μέθοδο
Σε μια ανοξείδωτη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το νερό μέχρι να γίνει χλιαρό.
Σε μια ανοξείδωτη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το νερό μέχρι να γίνει χλιαρό.
Ρίχνουμε σιγά σιγά την καυστική σόδα ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα να διαλυθεί καλά, το υγρό θα ζεσταθεί ,περιμένουμε λίγο μα κρυώσει, πρέπει να έρθει στους 40 με 45 βαθμούς κελσίου.
Έχουμε ζεστάνει το λάδι και το έχουμε αφήσει να κρυώσει και να έρθει στους 40 με 45 βαθμούς κελσίου.
Ρίχνουμε λίγο λίγο στο λάδι την καυστική σόδα που έχει κρυώσει ενώ ταυτόχρονα ανακατεύουμε με το ραβδομπλέντερ μέχρι το μίγμα να αρχίσει να πήζει.
Στη συνέχεια το βάζουμε σε καλούπια για 24 ώρες (το αποθηκεύουμε σε χώρο μακριά από παιδιά).
Το φρέσκο σαπούνι δεν είναι κατάλληλο για χρήση, επειδή διατηρεί ακόμη τον αλκαλικό του χαρακτήρα· χρειάζεται 4-6 εβδομάδες για να ολοκληρωθεί η σαπωνοποίηση. Τότε θα έχουμε υπόλευκα σαπουνάκια με pH γύρω στο 7.
Φυλάμε τα χρησιμοποιημένα σκεύη για μελλοντικές παρασκευές σαπουνιού και δεν τα επαναφέρουμε στην κουζίνα για μαγείρεμα.
Φυλάμε τα χρησιμοποιημένα σκεύη για μελλοντικές παρασκευές σαπουνιού και δεν τα επαναφέρουμε στην κουζίνα για μαγείρεμα.
πηγη:el.wikipedia.org/messinialive.gr/ingolden.gr/
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου