Γνωριμία με την Άρτα

Ένα από τα πιο δημοφιλή δημοτικά τραγούδια, το διασημότερο ίσως, είναι"Το γεφύρι της Άρτας" με τους σαρανταπέντε μάστορες και τους εξήντα μαθητάδες. Μικρός το άκουγα να το απαγγέλει εντυπωσιακά ο πατέρας μου (αργότερα τον μαγνητοφώνησα και η σχετική κασέτα είναι με τα οικογενειακά κειμήλια). Έντονες, δραματικές εικόνες παρήλαυναν μπροστά από τα μάτια της φαντασίας μου ενώ ο ρυθμός του δεκαπεντασύλλαβου δονούσε την ψυχή μου.

Καημό το είχα, λοιπόν, να το επισκεφθώ και να το δω με τα ίδια μου τα μάτια. Η ευκαιρία δόθηκε πρόσφατα με ένα ολιγοήμερο οδοιπορικό στα χωριά των Τζουμέρκων. Πηγαίνοντας, περάσαμε από την Άρτα. Μια σύγχρονη πόλη με τις λεωφόρους, τα αυτοκίνητα, τις πολυκατοικίες και τα μαγαζιά της.

Εύκολα βρήκαμε τον ποταμό Άραχθο και με συγκίνηση περπάτησα στο ιστορικό γεφύρι. Στέκεται ολόγερο στα πόδια του και κοιτά κοροϊδευτικά την παρακείμενη σύγχρονη τσιμεντένια γέφυρα που έχει αναλάβει όλο το βάρος της τροχαίας κυκλοφορίας.

Στη σχεδόν ξερή, αυτή την εποχή, κοίτη του ποταμού, ένα κίτρινο μεγαθήριο με μακριά ατσάλινη χούφτα δούλευε ακατάπαυστα εκτελώντας ενισχυτικά έργα δίπλα στο πόδι της καμάρας. Ποιος, ξέρει, ίσως ανάμεσα στα μπάζα να ξέθαβε και το περίφημο δαχτυλίδι του πρωτομάστορα για το οποίο η γυναίκα του θάφτηκε ζωντανή…

Δίπλα στη γέφυρα δεσπόζει ένα δίπατο κεραμιδί κτήριο, το Λαογραφικό Μουσείο, που με την επιβλητικότητά του σε προσκαλεί να το επισκεφτείς. 

Όπως μας πληροφόρησε η εξυπηρετικότατη κυρία που είναι υπεύθυνη, κτίστηκε το 1864 από αυστριακό αρχιτέκτονα. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως φυλάκιο της γέφυρας και αργότερα ως μεθοριακός σταθμός των Τούρκων. Ο Άραχθος όριζε την τουρκοκρατούμενη περιοχή.

Εδώ εκτίθεται προτομή του πρωτεργάτη της Φιλικής Εταιρείας Νικόλαου Σκουφά, από το Κομπότι της Άρτας από τον οποίον πήρε το όνομά του το μουσείο. Σε αίθουσα το ισογείου υπάρχει ηχογραφημένη εξιστόρηση της κατασκευής του γεφυριού. Στον άνω όροφο αναπαρίσταται με αυθεντικά αντικείμενα εσωτερικό σπιτιού της εποχής όπως και εργαστήρια τεχνιτών(τσαγκάρης, κηροποιός κλπ.).
Φεύγοντας μπορεί κανείς να αγοράσει έντυπο υλικό σχετικό με το γεφύρι και τον θρύλο του.
Στην απέναντι όχθη ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από έναν γέρο πλάτανο που λέγεται ότι είναι εξακοσίων ετών. Όπως ο υπέργηρος στηρίζεται στις μαγκούρες του, έτσι και οι τεράστιοι κλώνοι του πολυ-αιωνόβιου πλάτανου υποβαστάζονται από τούβλινους στύλους.

Στην έξοδο της πόλης μια επιγραφή δείχνει τον δρόμο προς το Ιμαρέτ. Είναι αυτό το οποίο ενέπνευσε τον Αρτινό συγγραφέα Γιάννη Καλπούζο να γράψει το καταπληκτικό ιστορικό μυθιστόρημα Ιμαρέτ, στη σκιά του ρολογιού.

Συνεχίζοντας την πορεία μας προς τα Τζουμέρκα όπου ανάμεσα στα άλλα γραφικά χωριά επισκεφτήκαμε το Ελληνικό με το περίφημο «Μουσείο σύγχρονης τέχνης Θεόδωρος Παπαγιάννης».

Πηγή:flowmagazine.gr