Βασική ζύµη για πίτσα (Αργυρώ Μπαρμπαρίγου)

Το αγαπημένο φαγητό μικρών και μεγάλων δικαίως θεωρείται ιταλική πατέντα. Η προέλευση της  λέξης pizza λέγεται ότι προέρχεται από μια παλιά ιταλική λέξη που σημαίνει "ένα σημείο", το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στην ιταλική λέξη pizzicare, που σημαίνει "να τσιμπάω" ή "να κόβω". 

Πάντως, για πρώτη φορά σε γραπτή μορφή, ηπίτσα εμφανίστηκε το 1000 μ.Χ., με τη μορφή  της λέξης σε ναπολιτάνικη διάλεκτο picea ή  piza, και πιθανότατα αναφερόταν στον τρόπο που η  καυτή πίτα βγαίνει από τον φούρνο.

Μέχρι τον 16 αιώνα η ντομάτα ήταν άγνωστη στην Ιταλία και η πίτσα δεν περιείχε σάλτσα. Επίσης, το δεύτερο βασικό συστατικό της σημερινής πίτσας, η μοτσαρέλα, εμφανίστηκε στην ιταλική κουζίνα μόλις τον 19ο αιώνα!

Η διάσημη πίτσα Μαργαρίτα, με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό, παρουσιάστηκε το 1889 από τον Ραφαέλε Εσπόζιτο,  ο οποίος αφιέρωσε τη δημιουργία του στη βασίλισσα Μαργαρίτα, καθώς τα χρώματα της πίτσας αντιπροσώπευαν τα χρώματα της ιταλικής σημαίας.

Βέβαια, σύγχρονες μελέτες αναφέρουν πως η πίτσα μάλλον οφείλει το σχήμα της στους Πέρσες, οι οποίοι κατά τις εκστρατείες τους έψηναν ψωμί στις στρογγυλές ασπίδες τους. Η σύλληψη όμως της ιδέας της πίτσας (στρογγυλή βάση απο ζύμη ψωμιού και επάνω στρώση απο τυρί, ελαιόλαδο, λαχανικά και μυρωδικά) έγινε στην Αρχαία Ελλάδα, όπου το φαγητό αυτό ονομάζονταν "πλακούντας" και στα Βυζαντινά χρόνια "πίτα".

Υλικά

500 γραμμ. περίπου αλεύρι δυνατό (αλεύρι σταρένιο για ψωμί)
350 ml χλιαρό νερό
1 κύβο νωπή μαγιά 25 γρ.
1 πρέζα ζάχαρη

4 κ.σ. ελαιόλαδο
1½ κ.γλ. αλάτι
1 κ.γλ. αποξηραμένα βότανα (ρίγανη, βασιλικό, θυμάρι) προαιρετικά

Εκτέλεση

Σε μπολ ανάδευσης βάζουμε το χλιαρό νερό, τη μαγιά, τη ζάχαρη, το ελαιόλαδο (και τα βότανα προαιρετικά). Ανακατεύουμε να διαλυθεί η μαγιά. 

Αφήνουμε 5΄-10΄ να αφρίσει η επιφάνεια, δείγμα ότι ενεργοποιήθηκε η μαγιά. Λίγο λίγο ρίχνουμε το αλεύρι και το αλάτι ανακατεύοντας με κουτάλι. 

Όταν η ζύμη αρχίσει να μαζεύει με την προσθήκη του αλευριού, τη μαζεύουμε σε μπάλα με το χέρι. Την αδειάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια και τη ζυμώνουμε για 5΄-10΄ με δυνατές κινήσεις με τις άκρες των δαχτύλων. Η ζύμη πρέπει να είναι απαλή, ελαστική και εύπλαστη.

Λαδώνουμε ελαφρά ένα βαθύ μπολ και βάζουμε μέσα τη ζύμη. Σκεπάζουμε με νωπή πετσέτα ή μεμβράνη και την αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο για περίπου μία ώρα σε ζεστό μέρος.

 Αφού ανέβει η ζύμη, τη χωρίζουμε σε 2 κομμάτια. Φτιάχνουμε 2 πίτσες με διάμετρο 30-35 εκ. η καθεμία. Ανοίγουμε το κάθε κομμάτι ζύμης είτε με τις άκρες των δαχτύλων πιέζοντας με κυκλικές κινήσεις σε αλευρωμένη επιφάνεια, είτε με πλάστη αν θέλουμε να γίνει πιο λεπτή και πιο τραγανή. 

Πασπαλίζοντας το ταψάκι με λίγο καλαμποκάλευρο πετυχαίνουμε πιο τραγανή κρούστα στο κάτω μέρος της πίτσας. Διατηρείται στο ψυγείο για τρεις μέρες καλυμμένη με μεμβράνη και δύο μήνες στην κατάψυξη.

 Για τη Μαγιά:
Για να ενεργοποιήσουμε τη μαγιά, τη διαλύουμε σε μπολ, πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη και ρίχνουμε λίγο νερό. Ανακατεύουμε να διαλυθεί. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε για 10' να ενεργοποιηθεί. Όταν αφρίσει η επιφάνεια είναι έτοιμη και την προσθέτουμε στο αλεύρι. 

Πηγή:argiro.gr