Ψωνίζουμε όστρακα και γαρίδες

Χρήσιμες συμβουλές για να απολαύσουμε άφοβα τα σαρακοστιανά θαλασσινά.

Το πιο σημαντικό στην περίπτωση των θαλασσινών είναι η σχέση εμπιστοσύνης μας με τον ψαροπώλη. Η καλύτερη επιλογή παραμένει πάντα το ψαράδικο που εμπιστευόμαστε όλο το χρόνο. Οι κεντρικές ψαραγορές είναι επίσης μια λύση, καθώς εκεί συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη ποσότητα των αλιευμάτων και μπορούμε να επιλέξουμε από μια μεγάλη γκάμα τιμών και ειδών. Αποφεύγουμε πάντως να αγοράζουμε όστρακα από πλανόδιους πωλητές ή μαγαζιά που δεν έχουν μεγάλη κίνηση.

■ Οι γαρίδες και οι καραβίδες είναι στην εποχή τους και υπάρχουν σε αφθονία σε διάφορα μεγέθη. Υπάρχουν γαρίδες ελληνικές Θερμαϊκού, Αμβρακικού (πολύ περιορισμένες) και εισαγωγής από την Ισπανία και τον Ατλαντικό. Οι καραβίδες είναι κυρίως ελληνικές.

Τι προσέχουμε: Πολλοί επιτήδειοι συνηθίζουν να πωλούν ως νωπές, κατεψυγμένες γαρίδες που έχουν αποψύξει. Δεν αγοράζουμε όσες έχουν μαύρες ή άσπρες κηλίδες, σημάδι πως έχουν αποψυχθεί. Ακόμη, παίρνουμε μόνο όσες έχουν καλά στερεωμένο το κεφάλι πάνω στο σώμα τους, είναι σκληρές και στιλπνές και έχουν ευχάριστη μυρωδιά. Προτιμάμε όσες βρίσκονται θαμμένες σε πάγο και όχι απλώς ακουμπισμένες πάνω του.

■ Τα ελληνικά καβούρια προέρχονται από τη Μηχανιώνα ή τη Θεσσαλονίκη, ενώ τα εισαγωγής από Σκωτία ή Ιρλανδία. Τα εισαγωγής ζυγίζουν περίπου 500 - 800 γρ. και έχουν περισσότερο ψαχνό. Τα ελληνικά έχουν πράσινο - μπλε χρώμα, δεν έχουν «τρίχωμα», είναι μικρά ή μεσαία σε μέγεθος, ενώ λίγο μεγαλύτερα είναι αυτά που πιάνουν οι τράτες σε βαθιά νερά και έχουν γκρίζο ή καφέ χρώμα.

Τι προσέχουμε: Καθώς τα καβούρια ζουν 2 - 3 μέρες έξω από το νερό, επιλέγουμε μόνο όσα είναι ζωντανά και κουνιούνται. Δεν καταναλώνουμε όσα είναι νεκρά.

■ Γυαλιστερές και κυδώνια βρίσκουμε κυρίως ελληνικά, ενώ στρείδια και χτένια υπάρχουν εγχώρια αλλά και εισαγωγής από τη Γαλλία. Τα περισσότερα μύδια που κυκλοφορούν είναι από ελληνικές καλλιέργειες. Υπάρχουν όμως και εισαγωγής από τον Ατλαντικό και την Ολλανδία. Στον πάγκο του ψαρά τα βρίσκουμε μέσα σε δίχτυ ή σε τελάρο από ξύλο ή φελιζόλ, με καρτελάκι όπου αναγράφεται η προέλευσή τους. Επιλέγουμε όσα είναι διατηρημένα εκτός νερού, καθώς στο νερό μπορεί να αναπτυχθούν μικρόβια.

Τι προσέχουμε: Αγοράζουμε μόνο όσα όστρακα είναι κλειστά. Όταν τα ανοίξουμε, στο εσωτερικό τους πρέπει να υπάρχει διαφανές υγρό το οποίο έχει απαλή μυρωδιά ιωδίου. Αν δεν είμαστε σίγουροι για το αν είναι ζωντανά, ρίχνουμε μερικές σταγόνες λεμονιού και τσεκάρουμε αν κουνιούνται. Τα διατηρούμε στο ψυγείο για μία ημέρα, στο ράφι με τη λιγότερη ψύξη (ιδανικά στους 7 - 8 βαθμούς), τυλιγμένα με βρεγμένη πετσέτα.

Δείτε επίσης:Πώς καθαρίζουμε το καλαμάρι

Πώς πλένουμε τα κυδώνια

Πηγή:gastronomos.gr