Μουσείο Μπενάκη:Επίσκεψη στο Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη ~ Μικρά Μυστικά

Στην παραλιακή του Παλαιού Φαλήρου υπάρχει ένα επιβλητικό πέτρινο κτήριο του 19ου αιώνα με γοτθικά στοιχεία και δυο πυργίσκους, που το συνοδεύουν διάφοροι μύθοι, ιστορίες και απορίες. Πριν λίγες ημέρες οι απορίες μας λύθηκαν. Η σιδερένια πόρτα άνοιξε, προς το παρόν μόνο για εμάς, τα παρτέρια είναι περιποιημένα και πολύχρωμα, η ξύλινη βεράντα με την πίσω αυλή σε λίγο θα υποδέχονται επισκέπτες για τον καφέ τους. Μέσα, τα παιχνίδια περιμένουν να ζωντανέψουν στα μάτια μικρών – και μεγάλων που ξαναγίνονται μικροί.

Το μουσείο ήδη επισκέπτονται σχολεία τα πρωινά της Πέμπτης και Παρασκευής με μουσειοπαιδαγωγούς από τα εκπαιδευτικά προγράμματα του μουσείου Μπενάκη.

Στο Μουσείο Παιχνιδιών του Μουσείου Μπενάκη που ανοίγει για το κοινό από τις 26 Οκτωβρίου, βρήκε στέγη η συλλογή παιχνιδιών της Μαρίας Αργυριάδη, μια απ’ τις δέκα καλύτερες στην Ευρώπη, που έχοντας φτάσει στα 20.000 αντικείμενα απ’ όλο τον κόσμο αναζητούσε τον κατάλληλο χώρο να τα φιλοξενήσει.

Το καθετί έχει τη συναρπαστική του ιστορία που τελικά συνδέεται με το μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Tο ξύλινο αλογάκι στην είσοδο του μουσείου, δώρο του Ελ. Βενιζέλου στον εγγονό του, Λευτεράκη.

Το μακεδονίτικο καρουζέλ του ’50 που τώρα περιστρέφεται με ηλεκτρισμό.

Τις αρχαίες κωδωνόσχημες κούκλες ή τις κοκάλινες του 6ου αι. μ.Χ. με τα αληθινά μαλλιά και τα υφάσματα που διατηρούνται ακόμα

Το κεντημένο καραβάκι από την εποχή της Τουρκοκρατίας για τα κάλαντα της Άνοιξης με την άφιξη των χελιδονιών.

Τη μηχανική κούκλα Miss Kellermann, βασισμένη στην πρώτη κολυμβήτρια που προσπάθησε να διασχίσει τη Μάγχη.

Το peepshow του ’30, μέσα απ’ το οποίο βλέπεις τη γιορτή του μπαϊράμι στην Κωνσταντινούπολη.

Την πρόδρομο της Barbie, Bleuette, κατασκευής 1905, με τα αξεσουάρ της

Το πρώτο μανεκέν, την Πανδώρα, όπου δοκιμάζονταν παιδικά ρούχα πραγματικών διαστάσεων.

Τα automat παιχνίδια με μηχανισμούς από ρολογάδες, τους μαγικούς φανούς με τις γυάλινες διαφάνειες, τις τσιγκογραφίες πριν γίνουν τσίγκινα παιγνίδια, τις θεατρικές σκηνές που λειτουργούν πλέον ηλεκτρονικά, τους πρώτους μηχανισμούς κινούμενης εικόνας.

Στον κάτω όροφο βλέπουμε αντικείμενα που συνδέονται με έθιμα και παραδόσεις, όπως τις κούκλες που στήνονταν (κι εξακολουθούν να στήνονται) κάθε 3 του Μάρτη σε βάθρο στο σπίτι για τη Γιορτή των Κοριτσιών στην Ιαπωνία,

Προχωράμε και πέφτουμε πάνω στις υφασμάτινες κούκλες -κουτσούνες και ειδικά σε μαύρες κουτσούνες από τη Σαντορίνη κατασκευασμένες από υπηρετικό προσωπικό από την Αφρική που είχε φτάσει στο νησί.

Τα μολυβένια στρατιωτάκια κατασκευασμένα στη Γερμανία που απεικονίζουν μάχη Ελλήνων-Τούρκων.

Το κουκλοθέατρο της Αντίστασης με τον ‘Μισιλίνη και τον Χιτλιρίδη.

Το ξύλινο κουκλόσπιτο

Την κουζίνα με τα τσίγκινα σκεύη του 1900 που λειτουργούσε πραγματικά με ατμό.

Την αίθουσα του σχολείου (όπου φανερώνεται η ηλικία των μεγάλων…) με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το ωράριο (για να μην ξεχνιόμαστε: 9 ώρες την ημέρα – 15 μέρες καλοκαιρινές διακοπές)!

Ένα σαλονάκι φτιαγμένο απ’ τη μαμά για την κόρη της στην κατοχή από καυσόξυλα βαμμένα με βερνίκι νυχιών.