Βοβούσα,το αλπικό χωριό!

Δύσκολο να το πιστέψεις αλλά αυτό το παραμυθένιο χωριό βρίσκεται στην Ελλάδα!
Πρόκειται για ένα παραμυθένιο σκηνικό με το βουερό ποτάμι να βρίσκεται μέσα σε μια κοιλάδα στα 1000 μ. υψόμετρο, τριγυρισμένη από θεόπυκνα αδιαπέραστα δάση με οξιές, έλατα και μαυρόπευκα. Ολόγυρα απλώνονται μερικά λιβαδάκια και κάμποσες μυτερές βουνοκορφές.

Η Βοβούσα βρίσκεται περίπου70χλμ βόρειοανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων κτισμένη στην κατάφυτη κοιλάδα του ποταμού Αώου περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά είναι το πιο απομακρυσμένο χωριό του ανατολικού Ζαγορίου και μία από τις πύλες εισόδου στον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα αφού βρίσκετε στο κέντρο του Εθνικού πάρκου της Βόρειας Πίνδου ακριβώς στα όρια του Εθνικού Δρυμού της Βάλια Κάλντα. Ορόσημο της αποτελεί ο ποταμός Αώος που τη διασχίζει με το παραδοσιακό πέτρινο γεφύρι του (1748) στο κέντρο του χωριού.

Με συνολικό μήκος 260 χλμ, ο Αώος ποταμός σχηματίζεται από τα ρέματα της περιοχής όπου ξεκινά το ταξίδι του περνώντας από την Κόνιτσα, λίγο πριν κυλίσει στην άλλη πλευρά των βόρειων συνόρων μας, στην Aλβανία. Αποτελεί τον μοναδικό οικισμό στην Ελλάδα που διασχίζεται από ποτάμι.
Σε αιώνια σχέση με τα νερά και τα παρθένα δάση, η περιοχή κατοικείται από είδη, όπως η καφέ αρκούδα και ο Ασπροπάρης αετός, και κυριαρχείται από το υδάτινο στοιχείο.
Κυνηγοί, ψαγμένοι ταξιδιώτες και έμπειροι φίλοι του ράφτινγκ επισκέπτονται το όμορφο βλαχοχώρι που κατοικείται από καμιά εκατοσταριά ανθρώπους.Οι κάτοικοι στην πλειοψηφία τους είναι Βλάχοι ενώ υπάρχουν και λίγες οικογένειες Σαρακατσάνων. Ασχολούνται κυρίως με δασοκομικές εργασίες και λιγότερο με την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.

Η ιστορία
Η ιστορία του χωριού ξεκινά τον 10ο αιώνα με τις πρώτες μετακινήσεις των Βλάχων στα βουνά της Πίνδου. Τον 15ο αιώνα με τη συνθήκη της Βαλιδέ Σουλτάνας εντάχθηκε στα Ζαγοροχώρια γεγονός που αποτέλεσε εφαλτήριο για την ανάπτυξη της περιοχής.

Τον 18ο αιώνα αριθμούσε 3000 κατοίκους όντας κομβικό σημείο για το εμπόριο και με πλειάδα επαγγελμάτων να ανθούν. Προς το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη κατάργηση των προνομίων και λόγω των ληστρικών επιδρομών άρχισε η παρακμή του χωριού όσο και της γενικότερης περιοχής.

Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα το χωριό έζησε ειρηνικά έως το 1940 όταν και βρέθηκε στο κέντρο του πολέμου όσο και του εμφυλίου στη συνέχεια. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή του το 1943. Το χωριό μετοικήθηκε αμέσως μετά το πέρας των εχθροπραξιών και ακλουθώντας τις ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα πήρε τη σημερινή του μορφή.

Η ντόπια γλώσσα που ομιλείται είναι η βλάχικη.Οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 100, ενώ οι περισσότεροι έχουν σαν κυρία δραστηριότητα την υλοτομία και την επεξεργασία ξύλου.

Ονομασία
Το βλάχικο όνομα του χωριού είναι Μπαϊάσσα. Το νεότερο Βοβούσα προήλθε από την αρχαία ονομασία του Αώου, που ήταν «Βοϊούσας» (βοή=βουή), αφού ο αχός του ποταμού, που κυριολεκτικά «κόβει» στα δύο το χωριό, συντροφεύει κάθε στιγμή τη ζωή των ανθρώπων του.

Η εικόνα του χωριού που κόβει στα δύο ο Αώος είναι κάτι που αν το δείτε, θα το θυμάστε για πολύ καιρό.

Αξιοθέατα στη Βοβούσα
Στη μέση του χωριού, υπάρχει ένα πέτρινο μονότοξο γεφύρι που ενώνει τις δυο όχθες και γειτονιές του χωριού. Χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο και έχει αναγνωριστεί ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο.
Κάτω από το γεφύρι έχει δημιουργηθεί ένα μικρό φράγμα το οποίο σχηματίζει ευρύχωρη φυσική πισίνα, κατάλληλη για μπάνιο, φυσικά μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ξεχωρίζουν ακόμη οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, κτίσμα του 1814, της Αγίας Παρασκευής όπου πραγματοποιείται η θεία λειτουργία κάθε 26η Ιουλίου και το παραδοσιακό τριήμερο πανηγύρι της Βοβούσας και της Παναγίας, η μικρή Γέφυρα Πουντίκα Ασπροπόταμου (Αρούλου άλμπου στα βλαχικά) κλπ.

 Καλοκαιρινό Φεστιβάλ Βοβούσας
Η θεματολογία του φεστιβάλ εστιάζει στο ορεινό υψόμετρο και την αειφόρο ανάπτυξη, χωρίς να λείπουν οι εκθέσεις φωτογραφίας, ο κινηματογράφος, η μουσική και τα εκπαιδευτικά εργαστήρια.


πηγη:epirus-tv-news.gr/aoosmtbultra.gr/el.wikipedia.org/vovousafestival.gr