Orient Express: «Το τρένο των βασιλέων που είναι και ο βασιλιάς των τρένων»!

Στα τέλη του 19ου αιώνα, το ταξίδι με το τρένο από την Ευρώπη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν μακρύ και κουραστικό. Η κάθε χώρα είχε αναπτύξει το δικό της αυτόνομο σιδηροδρομικό δίκτυο. Φτάνοντας στα σύνορα, οι επιβάτες έπρεπε να αποβιβάζονται, να διασχίζουν τα σύνορα με τα πόδια και στη συνέχεια να επιβιβάζονται σε νέα αμαξοστοιχία

Το Οριάν Εξπρές (Οrient Express = Ταχεία της Ανατολής) ήταν το πρώτο διηπειρωτικό τρένο της Ευρώπης που έκανε τη διαδρομή των 2.740 χιλιομέτρων περίπου από το Παρίσι (Gare de l'Est) έως την Κωνσταντινούπολη, με ενδιάμεσες σύντομες στάσεις στο Στρασβούργο, το Μόναχο, τη Βιέννη, τη Βουδαπέστη και το Βουκουρέστι.

Την επαναστατική ιδέα είχε ένας βέλγος επιχειρηματίας, ο Ζορζ Ναχελμάκερς. Ίδρυσε μία διεθνή εταιρία, έλαβε την άδεια για τη χρήση όλων των κρατικών σιδηροδρομικών δικτύων κατά μήκος της διαδρομής και δημιούργησε μία πολυτελή αμαξοστοιχία, που στα σύνορα κάθε χώρας άλλαζε μόνο την ατμομηχανή.

Τα δρομολόγια του Όριεντ Εξπρές (Orient Express) ξεκίνησαν στις 4 Οκτωβρίου του 1883, ενώνοντας το Παρίσι με το Τζιούρτζιου της Ρουμανίας, μέσω Μονάχου και Βιέννης. Από τον τερματικό σταθμό, οι επιβάτες περνούσαν στην απέναντι όχθη του Δούναβη με φέρι-μπόου για να πάρουν άλλο τρένο από τη Βάρνα της Βουλγαρίας και να φτάσουν έτσι στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1889, τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή που ένωνε απευθείας το Παρίσι με την Κωνσταντινούπολη, μέσω Βουδαπέστης και Βελιγραδίου.

Το ταξίδι διαρκούσε αρκετές ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι επιβάτες χαλάρωναν στα βελούδινα διαμερίσματά τους, που ήταν πλήρως εξοπλισμένα με μπάνιο, γραφείο και αναπαυτικά κρεβάτια. Στο εστιατόριο μπορούσαν να απολαύσουν τον καφέ, το ποτό τους και ό,τι γεύμα επιθυμούσαν.

Στην πραγματικότητα, το τρένο του Ναχελμάκερς ήταν ένα πολυτελέστατο κινητό ξενοδοχείο, με ανέσεις που κανείς μπορούσε να βρει σε ελάχιστα ευρωπαϊκά ξενοδοχεία. Βέβαια ήταν πανάκριβο κι επομένως για λίγους εκλεκτούς ταξιδιώτες.
Σταδιακά, το ταξίδι με το τρένο Orient Express, έγινε ένας μοναδικός τρόπος κοινωνικής καταξίωσης καθώς το προτιμούσαν εύποροι Βρετανοί, Γάλλοι, Αμερικανοί και Γερμανοί, που επιζητούσαν λίγες στιγμές ηρεμίας και απόλυτης χαλάρωσης σε ένα κοσμοπολίτικο και υπερπολυτελές περιβάλλον.
Όλη η αφρόκρεμα των αρχών του περασμένου αιώνα ταξίδευε με ταχύτητα μέσα σε υπερπολυτελή βαγόνια στη Βιέννη, στο Βουκουρέστι ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη, που τότε ήταν ο απόλυτος ταξιδιωτικός προορισμός.
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα διαμερίσματα ήταν ιδιωτικά, το Όριεντ Εξπρές προσφερόταν για παράνομες ερωτικές συναντήσεις.

Οι μέρες της δόξας για το Όριεντ Εξπρές όμως έφτασαν στο τέλος τους στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Αν και συνέχισε να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες, οι απαιτητικοί ταξιδιώτες άρχισαν να προτιμούν όλο και περισσότερο την ταχύτητα του αεροπλάνου. Το τελευταίο ταξίδι του θρυλικού αυτού τρένου ξεκίνησε στις 20 Μαΐου του 1977.
Το λαμπερό παρελθόν του τρένου που φιλοξενούσε βασιλείς, πολιτικούς, λόγιους και πλούσιους εμπόρους με τις συζύγους τους, έδωσε τροφή στην φαντασία και δημιουργήθηκαν οι πρώτοι «μύθοι», που το μετέτρεψαν από το τρένο της απίστευτης χλιδής στο τρένο του μυστηρίου και των ανεξιχνίαστων δολοφονιών.

Δύο από τα βαγόνια του τραίνου - μια κλινάμαξα και το εστιατόριο - διασώζονται και εκτίθενται στο Σιδηροδρομικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Κορδελιό.

Το Οριάν Εξπρές και οι επιρροές του
Ο μοναδικός μύθος που εδώ και χρόνια συνοδεύει τα ρομαντικά και συνάμα μυστηριώδη ταξίδια των υπερπολυτελών τρένων, εναντιώθηκε στην ανελέητη φθορά του χρόνου και «πρωταγωνίστησε» σε 6 κινηματογραφικές ταινίες, σε 19 βιβλία μυστηρίου και μία μουσική σύνθεση που δημιουργήθηκε στο διάστημα μεταξύ δύο παγκοσμίων πολέμων.
Αποτέλεσε σκηνικό για το γνωστό μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές(1934) και για την ομώνυμη υποψήφια για έξι Όσκαρ ταινία του 1974 αλλά για και το βιβλίο του Γκράχαμ Γκρην Το Τραίνο της Σταμπούλ. 

Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί σαν σκηνικό σε αρκετές ταινίες. 

Η διάσημη ταινία του Τζέιμς Μποντ Από τη Ρωσία με αγάπη(From Russia with Love) παρουσιάζει σκηνές δράσης που διαδραματίζονται στο Οριάν Εξπρές.
Μια μεγάλη περιπέτεια για το παιχνίδι ρόλων τρόμου Call of Cthulhu της εταιρείας παιχνιδιών Chaosium εξελίσσεται στο θρυλικό Οριάν Εξπρές και συγκεκριμένα στο Simplon-Orient Express. 

Η περιπέτεια αυτή ονομάζεται Horror on the Orient Express και είχε κερδίσει το 1991 από την Origin Awards τα βραβεία καλύτερης περιπέτειας παιχνιδιού ρόλων και καλύτερης γραφικής παρουσίασης

Οριάν Εξπρές και σελίδες στην ιστορία

Η αγριότητα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου περιόρισε σημαντικά τα ταξίδια με τρένο στην Ευρώπη. Το βαγόνι με το νούμερο 2419 του μυθικού Orient Express, χρησιμοποιήθηκε για την παράδοση των Γερμανών το 1918, ενώ μερικά χρόνια αργότερα, το 1940, χρησιμοποιήθηκε ξανά από τον Χίτλερ για την παράδοση των Γάλλων. Το ιστορικό βαγόνι στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και το 1945 καταστράφηκε από τους Ες- Ες για να μην ξαναπέσει στα χέρια των συμμάχων….

Σήμερα

 Η πιο διάσημη γραμμή είναι σήμερα το Venice Simplon Orient Express (VSOE) ένα 5άστερο τρένο πολυτελείας και συνδέει το Λονδίνο με το Παρίσι, την Βερόνα και καταλήγει στη Βενετία.
Η διαδρομή από το Λονδίνο στη Βενετία διαρκεί 24 ώρες και στοιχίζει 2.080 ευρώ το άτομο, συμπεριλαμβανομένων των γευμάτων.
Πρόκειται για μια επένδυση του ζάπλουτου αμερικανού James Sherwood. Σκέφτηκε έναν τρόπο για να φέρει τους Βρετανούς με το τρένο Orient-Express, το οποίο ανέλαβε να το ανακαινίσει και να το κάνει όπως το αυθεντικό, να δημιουργήσει δηλαδή τις συνθήκες ενός γκλάμουρ ταξιδιού που θα κατέληγε στο ξενοδοχείο του,Cipriani στη Βενετία.

Ο αμερικανός ανακάλυψε σε μια αγορά στο Μονακό πέντε βαγόνια του Orient-Express , σε κακή κατάσταση. Ο βασιλιάς Hassan II του Μαρόκου αγόρασε τα τρία και ο Sherwood δύο. 
Έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια που έδωσε ζωή στο διάσημο τρένο.
Ψάχνοντας επί πέντε χρόνια, ο Sherwood ανακαλύπτει άλλα 17 βαγόνια Τα υπέροχα βαγόνια-καμπίνες που κατασκευάστηκαν τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 παρέμειναν μέχρι σήμερα αναλλοίωτα στο χρόνο, έπειτα από μια σειρά ανακατασκευών και συντηρήσεων.
Το όνειρο μπορεί να πάρει σάρκα και οστά.
Σήμερα το τρένο έχει 17 βαγόνια, 280 άτομα προσωπικό, 42 υπαλλήλους.


πηγη:economy365.gr/el.wikipedia.org/travelstyle.gr/clickatlife.gr