Οι συνθήκες διαβίωσης
Η μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην Αθήνα έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1834 και λίγες ημέρες αργότερα, με διάταγμα που εξέδωσε την 1η Οκτωβρίου η Αντιβασιλεία του Όθωνα, δημιουργήθηκε ο μεγαλύτερος Δήμος της χώρας. Τότε βέβαια, η Αθήνα που περιλάμβανε και τον Πειραιά, περισσότερο έμοιαζε με ένα μικρό χωριουδάκι, παρά με πρωτεύουσα κράτους.
Οι περίπου 7.170 κάτοικοί της ζούσαν μέσα στη φτώχεια και στην ανέχεια, ενώ τα λιγοστά καλύβια και κτίρια ήταν διάσπαρτα ανάμεσα στα ερείπια του παρελθόντος, γύρω από την Ακρόπολη.
Η Αθήνα μόλις έδυε ο ήλιος ήταν μια σκοτεινή πόλη, καθώς δεν διέθετε δημόσιο φωτισμό και δεν υπήρχε οδικό δίκτυο.
Oι δρόμοι ήταν στενοί, γεμάτοι λακκούβες και βρώμικοι. Τον χειμώνα γέμιζαν με λάσπες και το καλοκαίρι η σκόνη δημιουργούσε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Επίσης, δεν υπήρχε σύστημα αποκομιδής των σκουπιδιών ούτε δημόσιες τουαλέτες.
Όλα τα απορρίμματα από τα σπίτια και τα μαγαζιά σωρεύονταν στους δρόμους, δημιουργώντας εστίες μόλυνσης και προκαλώντας συχνά διάφορες επιδημίες που σκορπούσαν θάνατο.
Oι λιγοστοί χιλιάδες κάτοικοι προμηθεύονταν νερό από το υδραγωγείο του Αδριανού. Αμέσως μετά, ακολούθησε κύμα αστυφιλίας και ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε ραγδαία, με αποτέλεσμα το υδραγωγείο να μην επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες όλων. Οι διακοπές νερού ήταν συχνές και μεγάλης διάρκειας, ενώ στη βρύση της γειτονιάς σχηματίζονταν τεράστιες ουρές ταλαιπωρίας από γυναίκες που περίμεναν να γεμίσουν τις στάμνες. Οι εντάσεις, οι τσακωμοί και τα μαλλιοτραβήγματα δεν έλειπαν φυσικά σε κάθε σειρά.
Oι Αθηναίοι ζώντας σε αυτές τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης κλήθηκαν να ψηφίσουν για πρώτη φορά για την ανάδειξη των τοπικών αρχόντων τον Μάρτιο του 1835. Έτσι στήθηκαν οι κάλπες για τις πρώτες δημοτικές εκλογές από τις 15 έως τις 20 Μαρτίου του 1835.
Φυσικά προηγήθηκε, όπως και σήμερα, μια προεκλογική περίοδος. Καθώς δεν υπήρχαν μεγάλα εκλογικά κέντρα και νοικιασμένοι πολυχώροι για τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, ο εκάστοτε υποψήφιος συγκέντρωνε τους ψηφοφόρους στο σπίτι του, όπου και τους προσέφερε ποτά, μεζέδες και χύμα καπνό. Αυτό άλλαξε μετά το 1885.
Ο πρώτος δήμαρχος και τα έργα
Ο δήμαρχος δεν εκλεγόταν απευθείας από το λαό. Οι ψηφοφόροι εξέλεγαν το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο πρότεινε τρεις υποψήφιους δημάρχους. Η τελική επιλογή γινόταν από την κυβέρνηση.
Πρώτος δήμαρχος Αθηναίων εκλέχτηκε ο Ανάργυρος Πετράκης. Αντίπαλός του ήταν ο Δημήτριος Καλλιφρονάς. Στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο βλέπουμε ιστορικά ονόματα, όπως του Μακρυγιάννη, του Γεννάδιου, του Σκουζέ, του Γέροντα, του Μπενιζέλου και του Παλαιολόγου.
Η οικογένεια του Πετράκη καταγόταν από τη Δημητσάνα της Πελοποννήσου και ήρθε στην Αθήνα τον 17ο αιώνα. Πρώτος της οικογένειας αναφέρεται ο κληρικός Πέτρος Πετράκης, ο οποίος ανέλαβε το χτίσιμο της ομώνυμης Μονής.
Η πρώτη δημοτική αρχή κλήθηκε να αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα της Αθήνας, άλλα «ξεπερασμένα» στην εποχή μας και άλλα διαχρονικά… Πρώτο μέλημα, η εκκαθάριση του εδάφους από τα ερείπια που είχαν συσσωρευθεί από τις δύο πολιορκίες της Ακρόπολης.
Η Αθήνα μόλις έδυε ο ήλιος ήταν μια σκοτεινή πόλη, καθώς δεν διέθετε δημόσιο φωτισμό. Η δημοτική αρχή φρόντισε να εξασφαλιστεί ο φωτισμός της πόλης από περίπου 80 λαδοφάναρα του Δήμου, από τα οποία όταν είχε φεγγάρι άναβαν για λόγους οικονομίας μόνο τα 30 στις κεντρικότερες τοποθεσίες και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να σβήσουν όταν φυσούσε δυνατός άνεμος.
Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα ήταν η έλλειψη αποκομιδής των σκουπιδιών και η έλλειψη σε δημόσιες τουαλέτες.Το πρόβλημα καταπολέμησε ο Δήμος μισθώνοντας κάρα για να συλλέγουν τα σκουπίδια και κατασκευάζοντας δημόσια αποχωρητήρια.
Από τα πρώτα έργα που αναγγέλθηκαν ήταν η ανέγερση Δημοτικού Νοσοκομείου, η σύσταση Δημοτικής Αστυνομίας και Δημοτικών Σχολείων, ενώ ετέθη και ο θεμέλιος λίθος των τότε Ανακτόρων. Τότε έγινε και η πρώτη απογραφή του πληθυσμού της Αθήνας.
Η Αθήνα του 1835 διέθετε πολεοδομική επιτροπή, αποτελούμενη από επιφανείς αρχαιολόγους, όπως τον Κλεάνθη, τον Ρος και τον Σουρμελή, που, ωστόσο, άλλα εισηγούντο και άλλα γίνονταν…
πηγη:mixanitouxronou.gr/sansimera.gr
Η Αθήνα μόλις έδυε ο ήλιος ήταν μια σκοτεινή πόλη, καθώς δεν διέθετε δημόσιο φωτισμό. Η δημοτική αρχή φρόντισε να εξασφαλιστεί ο φωτισμός της πόλης από περίπου 80 λαδοφάναρα του Δήμου, από τα οποία όταν είχε φεγγάρι άναβαν για λόγους οικονομίας μόνο τα 30 στις κεντρικότερες τοποθεσίες και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να σβήσουν όταν φυσούσε δυνατός άνεμος.
Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα ήταν η έλλειψη αποκομιδής των σκουπιδιών και η έλλειψη σε δημόσιες τουαλέτες.Το πρόβλημα καταπολέμησε ο Δήμος μισθώνοντας κάρα για να συλλέγουν τα σκουπίδια και κατασκευάζοντας δημόσια αποχωρητήρια.
Από τα πρώτα έργα που αναγγέλθηκαν ήταν η ανέγερση Δημοτικού Νοσοκομείου, η σύσταση Δημοτικής Αστυνομίας και Δημοτικών Σχολείων, ενώ ετέθη και ο θεμέλιος λίθος των τότε Ανακτόρων. Τότε έγινε και η πρώτη απογραφή του πληθυσμού της Αθήνας.
Η Αθήνα του 1835 διέθετε πολεοδομική επιτροπή, αποτελούμενη από επιφανείς αρχαιολόγους, όπως τον Κλεάνθη, τον Ρος και τον Σουρμελή, που, ωστόσο, άλλα εισηγούντο και άλλα γίνονταν…
πηγη:mixanitouxronou.gr/sansimera.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου