Στα πρώτα χρόνια ζωής των παιδιών εμφανίζονται συνήθειες (έξεις) που μπορεί να είναι επιβλαβείς για την ανάπτυξη του στόματος και του προσώπου, όπως ο θηλασμός δακτύλου ή πιπίλας. Ο παιδοδοντίατρος που παρακολουθεί το παιδί μας από το πρώτο χρόνο ζωής, μπορεί να μας συμβουλέψει για την πρόληψη και την καταστολή των στοματικών έξεων. Τα βασικά σημεία που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς για αυτή τη συνήθεια ακολουθούν:
Για ποιο λόγο θηλάζουν τα παιδιά το δάχτυλο τους ή τη πιπίλα;
Πότε χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση από τον παιδοδοντίατρο;
Το παιδί μας θα πρέπει να παρακολουθείται από παιδοδοντίατρο, από την εμφάνιση των πρώτων δοντιών, ούτως ώστε να καταγράφεται η ανάπτυξη των δοντιών, των γνάθων και του προσώπου.
Ο παιδοδοντίατρος ή ο ορθοδοντικός μπορεί να βοηθήσει το παιδί στη διακοπή της συνήθειας, είτε συντηρητικά ή ακόμη και με την εφαρμογή ειδικά σχεδιασμένων μηχανημάτων στην περίπτωση που η διακοπή αποδεικνύεται πολύ δύσκολη.
Άρα ο θηλασμός πιπίλας/ δακτύλου αποτελεί συνήθεια που εάν δεν σταματήσει εγκαίρως μπορεί να οδηγήσει σε οδοντικά προβλήματα. Εάν χρειαστεί θεραπευτική παρέμβαση θα μας ενημερώσει ο παιδοδοντίατρος του παιδιού.
Πηγή:infokids.gr
Για ποιο λόγο θηλάζουν τα παιδιά το δάχτυλο τους ή τη πιπίλα;
Αυτό το είδος θηλασμού θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό σε μωρά και παιδιά προσχολικής ηλικίας, καθώς τους προσφέρει ένα αίσθημα ασφάλειας.
Ιδιαίτερα στα μωρά αποτελεί ένα τρόπο για να γνωρίσουν το περιβάλλον τους, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι τα βρέφη ξεκινούν να θηλάζουν τον αντίχειρα ή κάποιο δάκτυλο πριν ακόμα γεννηθούν.
Είναι επιβλαβής συνήθεια για την ανάπτυξη των δοντιών και των γνάθων του παιδιού;
Τα περισσότερα παιδιά, σταματούν το θηλασμό πιπίλας/ δακτύλου από μόνα τους στην ηλικία των 2 - 4 χρονών.
Παρ' όλα αυτά κάποια παιδιά συνεχίζουν τη συνήθεια εντατικά για μεγαλύτερες περιόδους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μετακίνηση των άνω μπροστινών δοντιών προς τα έξω. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πιθανόν να δημιουργηθούν προβλήματα στη θέση των δοντιών (π.χ. στον τρόπο που συναντιούνται τα πάνω με τα κάτω δόντια) καθώς και διαταραχές στη διάπλαση των γνάθων.
Ιδιαίτερα στα μωρά αποτελεί ένα τρόπο για να γνωρίσουν το περιβάλλον τους, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι τα βρέφη ξεκινούν να θηλάζουν τον αντίχειρα ή κάποιο δάκτυλο πριν ακόμα γεννηθούν.
Είναι επιβλαβής συνήθεια για την ανάπτυξη των δοντιών και των γνάθων του παιδιού;
Τα περισσότερα παιδιά, σταματούν το θηλασμό πιπίλας/ δακτύλου από μόνα τους στην ηλικία των 2 - 4 χρονών.
Παρ' όλα αυτά κάποια παιδιά συνεχίζουν τη συνήθεια εντατικά για μεγαλύτερες περιόδους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μετακίνηση των άνω μπροστινών δοντιών προς τα έξω. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πιθανόν να δημιουργηθούν προβλήματα στη θέση των δοντιών (π.χ. στον τρόπο που συναντιούνται τα πάνω με τα κάτω δόντια) καθώς και διαταραχές στη διάπλαση των γνάθων.
Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να σταματήσει τη χρήση της πιπίλας καθώς εάν η συνήθεια συνεχιστεί μετά το 4ο έτος, οι παραμορφώσεις κινδυνεύουν να γίνουν μόνιμες και η επιδιόρθωσή τους δύσκολη.
Πότε χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση από τον παιδοδοντίατρο;
Το παιδί μας θα πρέπει να παρακολουθείται από παιδοδοντίατρο, από την εμφάνιση των πρώτων δοντιών, ούτως ώστε να καταγράφεται η ανάπτυξη των δοντιών, των γνάθων και του προσώπου.
Ο παιδοδοντίατρος ή ο ορθοδοντικός μπορεί να βοηθήσει το παιδί στη διακοπή της συνήθειας, είτε συντηρητικά ή ακόμη και με την εφαρμογή ειδικά σχεδιασμένων μηχανημάτων στην περίπτωση που η διακοπή αποδεικνύεται πολύ δύσκολη.
Άρα ο θηλασμός πιπίλας/ δακτύλου αποτελεί συνήθεια που εάν δεν σταματήσει εγκαίρως μπορεί να οδηγήσει σε οδοντικά προβλήματα. Εάν χρειαστεί θεραπευτική παρέμβαση θα μας ενημερώσει ο παιδοδοντίατρος του παιδιού.
Πηγή:infokids.gr
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου