Για τους Κρητικούς οι μυζηθρόπιτες είναι ένα καλό και σπουδαίο κέρασμα .Τις φτιάχνουν σε όλο το νησί, όλες τις ώρες.
Το δύσκολο είναι να τις φτιάξει κανείς πολύ λεπτές.
Οι πίτες τηγανιού της Κρήτης
Σφακιανόπιτα απο τα Σφακιά
Η σφακιανόπιτα είναι λεπτή πίτα, μαλακή σαν κρέπα, γεμιστή με ανάλατο λευκό τυρί. Συνήθως πηχτόγαλο, αλλά βάζουν ξυνομυζήθρα ή φρέσκο ανθότυρο (στο νομό Χανιών λέγεται μυζήθρα) ή μισό-μισό. Ανοίγεται σε λεπτή πίτα πάνω σε ξύλο. Ψήνεται χωρίς καθόλου λάδι στο τηγάνι, σε μέτρια φωτιά, γυρίζοντας πολύ συχνά. Παλιότερα τις έψηναν πάνω σε καυτές πέτρες ή στο σάτσι, ένα πήλινο ή μεταλλικό ταψί, πάνω στη πυροστιά του τζακιού.
Η σφακιανόπιτα είναι λεπτή πίτα, μαλακή σαν κρέπα, γεμιστή με ανάλατο λευκό τυρί. Συνήθως πηχτόγαλο, αλλά βάζουν ξυνομυζήθρα ή φρέσκο ανθότυρο (στο νομό Χανιών λέγεται μυζήθρα) ή μισό-μισό. Ανοίγεται σε λεπτή πίτα πάνω σε ξύλο. Ψήνεται χωρίς καθόλου λάδι στο τηγάνι, σε μέτρια φωτιά, γυρίζοντας πολύ συχνά. Παλιότερα τις έψηναν πάνω σε καυτές πέτρες ή στο σάτσι, ένα πήλινο ή μεταλλικό ταψί, πάνω στη πυροστιά του τζακιού.
Νεράτη μυζηθρόπιτα από το Λασίθι
Η νεράτη μυζηθρόπιτα ανοίγεται μέσα στο τηγάνι. Είναι γοητευτική η τεχνική και μαστόρισσα η μαγείρισσα. Κόβει με βρεγμένα χέρια κομμάτι από τη μαλακή υγρή ζύμη, γεμίζει με τυρί, κλείνει σε μπαλάκι και το ανοίγει μέσα στο τηγάνι -ενώ ψήνεται η κάτω πλευρά- με τη βρεγμένη μπουνιά της. Ψήνεται σε τηγάνι με λίγο λάδι (για να μπορεί να απλώσει η πίτα και να μην ξεχειλίσει πάνω της το καυτό λάδι όταν την ανοίγει η μαγείρισσα). Δεν είναι τόσο λεπτή όσο η σφακιανόπιτα και η κρούστα της είναι πιο τραγανή, γιατί ψήνεται η υγρή ζύμη στο λίγο λάδι.
Η νεράτη μυζηθρόπιτα ανοίγεται μέσα στο τηγάνι. Είναι γοητευτική η τεχνική και μαστόρισσα η μαγείρισσα. Κόβει με βρεγμένα χέρια κομμάτι από τη μαλακή υγρή ζύμη, γεμίζει με τυρί, κλείνει σε μπαλάκι και το ανοίγει μέσα στο τηγάνι -ενώ ψήνεται η κάτω πλευρά- με τη βρεγμένη μπουνιά της. Ψήνεται σε τηγάνι με λίγο λάδι (για να μπορεί να απλώσει η πίτα και να μην ξεχειλίσει πάνω της το καυτό λάδι όταν την ανοίγει η μαγείρισσα). Δεν είναι τόσο λεπτή όσο η σφακιανόπιτα και η κρούστα της είναι πιο τραγανή, γιατί ψήνεται η υγρή ζύμη στο λίγο λάδι.
Αγνόπιτα από την Ανατολική Κρήτη
Αγνιά λέμε στην Κρήτη την πολύ μαλακή ζύμη.
Αγνιά λέμε στην Κρήτη την πολύ μαλακή ζύμη.
Η αγνόπιτα γίνεται όπως και η σφακιανόπιτα, μόνο που δεν ανοίγει σε τόσο λεπτή πίτα αλλά γίνεται πιο μικρή σε διάμετρο και πιο φουσκωτή. Ψήνεται σε τηγάνι με περισσότερο λάδι, για να μπορέσει να ψηθεί το χοντρό φύλλο. Γίνονται αφράτα πιτάκια, γεμισμένα με τυρί.
Σε μια άλλη εκδοχή τους οι αγνιόπιτες φτιάχνονται με ζυμάρι μαγιάς, που περιέχει γάλα ή χυμό πορτοκαλιού, πάντα πολύ μαλακό.
Υλικά
Μερίδες:20 τεμάχια
ελαιόλαδο, για το τηγάνισμα
300 γρ. μέλι αρωματικό,θυμαρίσιο
για το σερβίρισμα
Για τη ζύμη
600 γρ. αλεύρι σκληρό λευκό
400 γρ. αλεύρι σταρένιο κίτρινο, για ψωμί και ζυμώματα
χυμός από 1 μέτριο λεμόνι
100 ml ελαιόλαδο
1 κουτ. σούπας αλάτι
550-600 ml νερό
Για τη γέμιση
1 κιλό κρητική ξινομυζήθρα
Εκτέλεση
Ζύμη: Σε μια λεκάνη ή στον κάδο του μίξερ ανακατεύουμε τα δύο άλευρα και προσθέτουμε τον χυμό, το λάδι και το αλάτι. Ανακατεύουμε με τα χέρια ή με τον γάντζο του μίξερ μέχρι να ενωθούν. Σταδιακά προσθέτουμε νερό, ζυμώνοντας μέχρι να φτιάξουμε ένα ζυμάρι μαλακό και εύπλαστο. Σκεπάζουμε τη λεκάνη ή τον κάδο και αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 2 ώρες.
Γέμιση: Το μοναδικό υλικό της γέμισης είναι η ξινομυζήθρα, την οποία όμως πρέπει να δουλέψουμε σχολαστικά, να τη «ζυμώσουμε» με το χέρι ή με ξύλινη κουτάλα, ώστε να γίνει μια λεία μάζα, χωρίς κομπαλάκια και ίνες, γιατί στη συνέχεια θα πιεστεί μέσα στο λεπτό φύλλο και μπορεί να το σκίσει.
Πίτες: Χωρίζουμε τη ζύμη σε 20 ίσα μέρη και πλάθουμε το καθένα σε μπαλίτσα. Χωρίζουμε και την ξινομυζήθρα σε 20 κομμάτια και τα πλάθουμε και αυτά σε ισάριθμα μπαλάκια. Παίρνουμε ένα μπαλάκι ζύμης και το πιέζουμε με την παλάμη μας να πλατύνει. Στο κέντρο του βάζουμε ένα μπαλάκι τυριού. Αρχίζουμε να κλείνουμε κυκλικά το ζυμάρι πάνω από το τυρί, φτιάχνοντας στο τέλος μια ομοιόμορφη μπαλίτσα με καλά κλεισμένο εσωτερικά το τυρί.
Ζύμη: Σε μια λεκάνη ή στον κάδο του μίξερ ανακατεύουμε τα δύο άλευρα και προσθέτουμε τον χυμό, το λάδι και το αλάτι. Ανακατεύουμε με τα χέρια ή με τον γάντζο του μίξερ μέχρι να ενωθούν. Σταδιακά προσθέτουμε νερό, ζυμώνοντας μέχρι να φτιάξουμε ένα ζυμάρι μαλακό και εύπλαστο. Σκεπάζουμε τη λεκάνη ή τον κάδο και αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 2 ώρες.
Γέμιση: Το μοναδικό υλικό της γέμισης είναι η ξινομυζήθρα, την οποία όμως πρέπει να δουλέψουμε σχολαστικά, να τη «ζυμώσουμε» με το χέρι ή με ξύλινη κουτάλα, ώστε να γίνει μια λεία μάζα, χωρίς κομπαλάκια και ίνες, γιατί στη συνέχεια θα πιεστεί μέσα στο λεπτό φύλλο και μπορεί να το σκίσει.
Πίτες: Χωρίζουμε τη ζύμη σε 20 ίσα μέρη και πλάθουμε το καθένα σε μπαλίτσα. Χωρίζουμε και την ξινομυζήθρα σε 20 κομμάτια και τα πλάθουμε και αυτά σε ισάριθμα μπαλάκια. Παίρνουμε ένα μπαλάκι ζύμης και το πιέζουμε με την παλάμη μας να πλατύνει. Στο κέντρο του βάζουμε ένα μπαλάκι τυριού. Αρχίζουμε να κλείνουμε κυκλικά το ζυμάρι πάνω από το τυρί, φτιάχνοντας στο τέλος μια ομοιόμορφη μπαλίτσα με καλά κλεισμένο εσωτερικά το τυρί.
Την τοποθετούμε σε ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια και την πιέζουμε προσεκτικά με την παλάμη μας μέχρι να γίνει ένα στρογγυλό πιτάκι, σαν πιατάκι. Έπειτα, με τον πλάστη την ανοίγουμε προσεκτικά σε λεπτό δίσκο με διάμετρο περίπου 15 εκ., πασπαλίζουντας συχνά με αλεύρι για να μην κολλήσει στον πλάστη και τρυπήσει (δεν πρέπει να βγει έξω το τυρί). Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τις υπόλοιπες μπάλες ζύμης και τυριού.
Σε ένα ευρύχωρο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο. Βάζουμε μια μυζηθρόπιτα στο τηγάνι, την ψήνουμε για 1-2 λεπτά μέχρι να ροδίσει και τη γυρίζουμε από την άλλη πλευρά, προσθέτοντας άλλη 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο. Μόλις ροδίσει και αυτή η πλευρά, βγάζουμε την πίτα και τη στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας. Συνεχίζουμε με τις υπόλοιπες. Τις σερβίρουμε ζεστές και, αν θέλουμε, ραντίζουμε με μέλι.
Tip:
Η μοντέρνα εκδοχή είναι μυζηθρόπιτες με αλεύρι ολικής ή χαρουπάλευρο.
Κάποιες νοικοκυρές τις τηγανίζουν σε μπόλικο ελαιόλαδο, αν και πλέον έχει επικρατήσει να μη χρησιμοποιείται πολύ λάδι, αλλά ένα ίσα ίσα λαδωμένο και πολύ καυτό σκεύος.
πηγη:gastronomos.gr/tastefull.gr/cretangastronomy.gr
Σε ένα ευρύχωρο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο. Βάζουμε μια μυζηθρόπιτα στο τηγάνι, την ψήνουμε για 1-2 λεπτά μέχρι να ροδίσει και τη γυρίζουμε από την άλλη πλευρά, προσθέτοντας άλλη 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο. Μόλις ροδίσει και αυτή η πλευρά, βγάζουμε την πίτα και τη στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας. Συνεχίζουμε με τις υπόλοιπες. Τις σερβίρουμε ζεστές και, αν θέλουμε, ραντίζουμε με μέλι.
Tip:
Η μοντέρνα εκδοχή είναι μυζηθρόπιτες με αλεύρι ολικής ή χαρουπάλευρο.
Κάποιες νοικοκυρές τις τηγανίζουν σε μπόλικο ελαιόλαδο, αν και πλέον έχει επικρατήσει να μη χρησιμοποιείται πολύ λάδι, αλλά ένα ίσα ίσα λαδωμένο και πολύ καυτό σκεύος.
Όταν τις ετοιμάσουμε, πριν τις τηγανίσουμε, μπορούμε να τις φυλάξουμε στην κατάψυξη, τη μία πάνω στην άλλη με μεμβράνη ανάμεσά τους, και να τις τηγανίσουμε ανά πάσα στιγμή, απευθείας από την κατάψυξη.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου